Vanuit die garage herinnert Jaap de Goede zich ook
nog dat Groenhart een keer de garage binnenkwam,
juist op het moment dat Jaap, onder een auto liggend,
een redelijk duidelijke vloek slaakte. Zijn klus wilde
namelijk niet lukken, maar Groenhart hoorde het en
reageerde opgewekt: 'Dat zou ik nou ook zo graag
eens willen zeggen, als me iets niet lukt, maar dat kan
ik natuurlijk niet doen'. Volgens Jaap mocht hij heel
graag in de garage komen en waste hij dan zelf zijn
auto. Later had hij een 2-cylinder grijze Panhard
Dyna, welke u hieronder in beeld ziet.
Hij reed, volgens Jaap, daarmee de Tulpenrally die hij
toen niet won. Hij reed daarmee ook Luik-Rome
Luik met het echtpaar Kokkes en die wonnen zij wel.
We zijn dan echter al in het jaar 1950; laten we eerst
de jaren '40 afmaken.
Zoals we al zagen, heeft hij zijn verdriet om alles dat
hij was kwijtgeraakt, in de Pastorie proberen te verge
ten. Dat lukte maar ten dele, want na de vele loftuitin
gen direct na de bevrijding kwamen er ook minder
leuke benaderingen. Deze lagen vooral op financieel
gebied: zo werden hem bijv. de door zijn vervangers
gemaakte kosten, achteraf nog gepresenteerd. Ook de
belastingdienders wisten hem nog heel goed te vin
den. Toch slaat hij zich er, met veel optimisme en
vindingrijkheid, doorheen. Zo verkoopt hij bijvoor
beeld grond dat hij van zijn vader had geërfd, een
stukje land waar nu de Damstraat loopt en in 1948
ook nog een stuk ten behoeve van het sportcomplex.
Met dat laatste sloeg hij twee vliegen in één klap, want
stimuleren van de sportbeoefening had zijn hart en
daar stopte hij dus ook veel energie in. De feitelijke
gegevens kreeg ik van Nan Tijsen, die zijn bijdragen
hierover in het gemeenteblaadje, onder de naam 'Kaik
een Kiek', welwillend afstond. Hij schrijft daarin: de
kruitdampen van de Tweede Wereldoorlog zijn nog
amper opgetrokken als op 18 juni 1945 de oprich
tingscommissie van Stichting Sportpark Dirkshorn en
Omgeving bijeenkomt. Naast voorzitter J. v. d. Sluis is
o.a. dokter P Groenhart aanwezig. Op de volgende
vergadering, in juli '45, wordt Groenhart zelfs tot
voorzitter verkozen.
In de jaren hierna wordt langzaam maar zeker toege
werkt naar een sportcomplex met velden, een zwem
bad en een kleedlokaal. Dit laatste werd opgebouwd
met stenen, die nota bene afkomstig waren van het
verbrande huis van de dokter. Ze waren voor 3^ cent
per stuk gekocht en langdurig afgebikt door de jeugd
van Dirkshorn.Velen zullen aangename herinneringen
hebben aan de kleedruimte op bijgaande foto, al was
het misschien alleen al om de snoepverkoop door het
middelste raam, bij alle soorten van sportevenementen
en andere festiviteiten. Op zaterdagavond was deze
ruimte bovendien een ideale gelegenheid om voor
weinig geld een heerlijke douche te nemen.
Voordat hier de sport kon worden bedreven, werd er
al wel gevoetbald, maar dan op een provisorisch veld
achter garage de Goede. Jaap de Goede en Nan Tijsen
herinneren zich hoe daar de voetbalclub uit Schagen,
de Schagen Racing Club (SRC), zou aantreden voor
de kampioenswedstrijd.
Dirkshorn had in Schagen al met 1-0 gewonnen en
voor de beslissende return hadden ze een 'mental
coach' aangetrokken in de persoon van niemand min
der dan dokter Groenhart. Jaap: "Hij vatte zijn taak
serieus op, gaf aanwijzingen en trainde ons. Na de
training gingen we met zijn allen naakt onder de
douche, hij ook! Daar keek je wel even van op.
Een uur voor de wedstrijd verzamelde hij ons, in de
garage van bakker Hagenaar, sprak ons nogmaals toe,
waarbij hij dwars door je heen keek. We verloren die
wedstrijd wel, maar we hadden heel wat beleefd. Hij
voetbalde zelf ook, was spil en had een strak schot! Hij
was heel sportief". Aldus Jaap de Goede, terwijl zijn
overbuurman Jan Hagenaar, thans reeds in de negentig,
maar nog altijd klandiziebewust, daarop aanvulde: "Na
de wedstrijd trakteerde hij midden in de bakkerij de
hele ploeg op een koek".
Het echtpaar Hagenaar-Koning kreeg in 1947 hun
eerste kind. Geheel onderdanig vroeg Jan aan
Groenhart: mag ik nu nog wel roken? Hierop rea
geerde Groenhart spontaan met: "Moet je doen, dan
went dat kind alvast aan de 'normale' lucht".
Zicht op Haringcarspel
Het echtpaar Groenhart met het echtpaar Kokkes, winnaars
van Luik-Rome-Luik. Geheel rechts dokter Groenhart.
mei
Eindelijk de sportaccommodatie die zeer gewenst was.
