Tante Guurtje Zicht op Haringcarspel In de vorige Zicht vroegen we om informatie over bijgaande foto. Marian Blankendaal uit Tuitjenhorn reageerde hierop als volgt. "Deze foto heb ik ook in huis. Het is Guurtje Blankendaal. We kennen haar allemaal als tante Guurtje. Ze was vrijgezel en werkte en woonde in haar latere leven op de pastorie. Haar vader was (Jacobus) Jaap Blankendaal en haar moeder Catharina Weel. Ze woonden in de grote boerderij op Kerkbuurt." De boerderij is er nog (rechts deels op de foto). Marian stuurde het volgende zelfgemaakte gedicht over Guurtje mee. Het was een mooie lentedag In 1917 op 30 april Toen de Blankendaaltjes een zusje kregen Ze zeiden toen: Het was Gods wil Want al na een dag op de wereld Guurtje was maar net geboren Had ze vreselijk veel pech Ze had meteen haar moe verloren Ze groeide op als zorgzaam typje Vooral voor Jakob, bijna blind Guurtje zorgde voor haar vader Zij voelde zich verplicht als kind Juffrouw van Erp had ook zorg nodig Dus die haalde ze in huis Ze leefden samen economisch En maakten het gezellig thuis Guurtje was al wat op leeftijd Toen pastoor Wijnker aan haar vroeg Wil jij niet mijn pastoorsmeid worden? Ze zei ja, terwijl ze een kruisje sloeg Op 24 april 1988 Kreeg ze een hartaanval en viel Na een zeer arbeidzaam leven Stierf ze. God heeft haar ziel. Wat moet je met een kleine baby Als achtste kind in een gezin Waarvan de moeder net gestorven Het was dus niet zo'n goed begin Gelukkig was daar oom en tante Guurtje en Jakobus Groot Ze waren kinderloos gebleven Wat voor haar een uitkomst bood december 2018

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2018 | | pagina 22