huizen gebouwd. Eind jaren 50 is door de verkaveling
alles veranderd en kwam er bij ons voor de boerderij
een ijsbaan, óók gezellig, maar toch nét niet de sfeer
van daarvoor. Je miste de weidsheid en de rondjes
schaatsen om de akkertjes heen. Bovendien was het
voor het mooie wat klein. Als ik dan het pad op ging
liep ik zo tegen de timmermanswerkplaats van De
Geus op, waarvan eerst P de Geus onze buurman was
en later zijn zoon Cees.
Ik weet me nog te herinneren dat als er voor de
koninginnestook takken opgehaald moesten worden
wij bij De Geus een tweewielige wagen op hoge
wielen en een lange trekboom mochten lenen!!!!
Paarden onder de vloer
Dan had je natuurlijk op de Hoge Buurt de imposante
NH kerk, genaamd 'Peperbus'. Helaas is deze in 1959
gesloopt en alleen nog op foto's te zien. Nadien is
de huidige kerk geplaatst en na enige verbouwingen
verkocht als woonruimte.
Hier tegenover woonden eerst mijn grootouders
en later meester Willemse, Jonker, Sloof de
gemeentewethouder, Broersen, Louw en Metselaar en
nu de familie Borst. Als wij dan onze weg vervolgen
kom je bij het café uit, wat indertijd werd gerund
door P Schrijver. Dit was in mijn tijd het enige café,
maar uit overlevering waren er nog twee cafés. Bij
Schrijver waren alle toneel- en dansavonden en
natuurlijk de kermissen zowel zomer én najaar. Ook
biljarten kon je daar, voor 5 cent een potje van 25
caramboles en voor 10 cent een van 50. Bovendien
alle vergaderingen van sport, brandweer, toneel en
de plattelandsvrouwen waren daar. Het café was ook
geschikt voor reizigers die met hun paard en wagen
wilden overnachten. Rijtuig kon in de stalling en
de paarden konden gehuisvest worden onder de
dansvloer! Na de familie Schrijver heeft C. v. d. Schee
de zaak gerund, maar gauw raakte de loop eruit.
Door een gewijzigde bedrijfsvoering konden de
verenigingen hier niet meer terecht, zodat in 1971 het
dorpshuis werd gebouwd. Na de verkoop van het café
heeft de familie Rozing het in eigendom gekregen
en na een grondige verbouwing weer verhuurd aan
P Reine en J .v. d. Sluis. Daarna hebben de dochters
van Rozing het zelf gerund. Na wéér een andere
huurder (naam niet bekend) is het café januari 1993
verbrand door onbekende oorzaak. Tegenwoordig
woont N. Rozing, de zoon van, op deze plek. Daar
tegenover het Kerkpad, de verbinding tussen de Hoge
Buurt en Herestraat. Rechts heb je de kerktuin met
nog enige graven en links twee huizen. In de ene
woning woonde tante Gees Bloemen, de oma van
ons aller bekende Karin en in de andere woning de
familie Jonker. Als wij dan op de Hoge Buurt onze
weg vervolgen had je na het café de boerderij van
de familie Droog, later veehouder Zwanenburg. Hier
tegenover had je het Witte Kruisgebouw, waar je de
nodige spullen kon halen als er iemand moest bevallen
of bedlegerig werd. Daar naast staat het gemeentehuis
(ook in privé-eigendom geraakt). Verder links de
boerderij waar J. de Vet in woonde, is later gesloopt
en werd er de woning voor de gemeente secretaris
de familie Dinkla gebouwd. Verder de woning van P.
de Vet, óók gesloopt en nu de woning van P Smit.
Daarna het huisje van opoe Koning en de dubbele
woonhuis van de familie Leyen, later mevrouw van
Geebergen en de familie Jong, Hier tegenover was de
fietsenmakerij en pomphouder ome Jo Schrijver en
het manufacturenzaakje van tante Rensie met wéér
daarnaast het 'warenhuis' van de familie Schut.
Naar school
Zo komen we aan bij de driehoek! Links ga je daar
richting Schagen en rechtdoor kom je de Dorpsstraat
in.
2018
Zicht op Haringcarspel
Rigoureuze aanpak bij de verkaveling.
Hier zou later de ijsbaan komen.
Piet Bronder met kettekar.
mei
