i
Het verhaal wil dat hij op een dag daar een paard
leende om een stukje met de nieuwe landauer van
vader te toeren. Het liep echter niet zo goed af, want
hij raakte met de hele equipage te water.
Zus Koosje gaat in 1932 op haar twaalfde naar de
U.L.O. in Schagen en behaalt vier jaar later haar di
ploma.
Pieter als student
Hoe ging het echter verder met Pieter na het behalen
van zijn HBS-diploma? Geheel in overeenstemming
met zijn eigen wens liet hij zich in 1930 inschrijven
aan de universiteit van Utrecht om aldaar medicij
nen te gaan studeren. Dit was niet overeenkomstig de
wens van zijn vader. Die vond Pieter meer geschikt
voor diergeneeskunde. Het boerenleven rondom
Dirkshorn had zoveel invloed op hem gehad, dat zijn
vader dacht dat hij het best zich zou kunnen gaan
inzetten voor de gezondheid van het vee.
Hij kwam inderdaad graag op de boerderijen en thuis
was er altijd nog wel minstens één rijtuigpaard van
zijn vader. Groenhart senior is in de jaren dertig na
melijk zelf regelmatig met tuigpaarden te vinden op
hippische concoursen.
Zie daarover de volgende berichten als voorbeeld.
Daaruit heeft Pieter waarschijnlijk zijn liefde voor
paarden meegekregen.
DIRK SHORN,
Ia het Concours Hippiquc op Zaterdag J.I. te Am
sterdam in het Siadion, behaalde „Sefton Courtier",
van den heer D. Groenhart alhier een. eervolle ver
melding in de Open Klasse,
Bij de gr&oie hippische wedstrijden, welke gis
teren te Hoofddorp werden gehouden. behaal do onze
plaatsgenoot de heer D. Groenhart, in de afd. Een
spannen, iuxe lulgpaard, open klasse boven 1.55 M,,
met Selion Courtier esrt eervolle vermelding.
Pieter gaat in Utrecht wel op creatieve wijze zijn ei
gen gang: ingeschreven als student medicijnen volgt
hij de daarbij behorende colleges, maar neemt hij te
gelijkertijd deel aan de veterinaire colleges. Hieruit
blijkt weer welk een enorme werkkracht hij kon ont
wikkelen en dat zou niet de laatste keer zijn. Zijn va
der zou van deze dubbele studie niet geweten hebben,
maar betaalde wel ieder jaar trouw het collegegeld en
dat was toch een flinke rib uit het lijf.
Hierboven ziet u de collegekaart van zoonlief en een
girostrookje van vader, beide uit 1932. Maar dat het
allemaal niet voor niets was blijkt uit het volgende
bericht van januari 1935:
DIRKSHORN.
Geslaagd.
Onze vroegere plaatsgenoot, de heer P. Groenhart,
thans te Utrecht, slaagde aldaar voor het candi-
daats-examen geneeskunde.
Toch is er over zijn studietijd niet zo heel veel bekend.
Dat is echter behoorlijk normaal, want al die uren,
dagen en nachten dat er door een student hard gestu
deerd wordt, komen nooit in beeld. Wel de groentijd
en de feestjes die zij vieren leveren beelden voor de
buitenwacht op. En dan wordt er weer maandenlang
flink gestudeerd, uitmondend in het slagen voor een
candidaats-examen geneeskunde bijvoorbeeld. Daar
voor is dan een feestje weer letterlijk verdiend, zodat
de volksmond weer kan roepen: 'Die studenten, die
kunnen alleen maar feest vieren en vooral veel drin
ken!' Dat moge dan voor een deel wel waar zijn, maar
de woorden "alleen maar" kloppen in elk geval niet.
En zeker niet voor Pieter, zoals we nog zullen zien.
Wordt vervolgd.
A- J
n ,-in -
/f ;i-
Zicht op Haringcarspel
Pieter: Hoe stoer vinden jullie mij zo?
Deze keurig geklede
jongeheer Pieter
Groenhart beeldt ty
pisch uit: het zich be
vinden tussen middel
bare school en
universiteit, tegelij
kertijd tussen een ze
ker weten wat hij wil
en een bij deze leef
tijd passende onze
kerheid over zijn toe
komst.
1S wstw a.F,
i, doV—v
Ikr**1
RIJKSUNIVERSITEIT ter
STLD1FJAAC 1' 1"'
Os -"futLdai
9
•IS STUDENT IS 1anisd)T*ini m mi-iëmi (jetaenifc l-,vvavtirr^U- Kudlt<
tor 1«s«* tiettt nh ally ltu«i rtpt füHraniTer&iietirr,. itamMk i«
rtsprWI bctioorrpuk InrUhEnjföt m vt-tiMroMUigsn
december 2017