Vader Piet was handelaar in vee en groenten en
bezocht daarvoor regelmatig Rotterdam, Purmerend
en andere markten in de omgeving. Veelal op de fiets
en later met een vrachtwagentje. Daarnaast had hij vee
en wat tuinbouw, zoals de meeste mensen in die tijd.
Beide moeders bleven thuis voor het huishouden, wat
toen ook een bedrijf op zich was natuurlijk. Ook in
dit gezin was het geen vetpot, al heeft Frans niet het
gevoel dat het ze ontbrak aan eten en drinken.
Vis en vlees
Visser, dat wilde Niek ook worden, net als zijn vader,
maar dat werd niet toegestaan door het bestuur
van vissers van het Geestmerambacht.
Nog maar ongeveer 12 of 13 jaar oud, ging hij met
fuiken van zijn vader vissen in het Geestmerambacht,
toen daar de politie aan kwam die was getipt door
iemand. Hij moest alle fuiken afgeven! Dat was ver
schrikkelijk, maar de mannen hadden geen pardon,
alleen de vogeleieren die ook in de schuit lagen mocht
hij houden. Wat een toestand, want vader was zijn
materiaal kwijt! Die naar de politie en na lang beraad
kreeg hij ze terug, maar vanaf die tijd had Nic wel een
strafblad, hij kreeg n.l. een jaar voorwaardelijk!
Gelukkig kan hij er nu om lachen, maar reken maar
dat dat wat was in die tijd.
Ooit werd er bij de familie van Niek een varken
geslacht en van de gedroogde blaas kon je een prima
voetbal maken. Maar daar werd een stokje voor gesto
ken door vader, want waar een voetbal was, moest ook
een varken zijn! Je moest altijd enorm alert zijn, want
je verrader sliep nooit.
In de oorlog mocht je niet meer dan 1 varken hebben,
maar in het Geestmerambacht hadden ze in een kuil
nog een varken, waar Niek samen met zijn zus iedere
dag voer moest brengen met de schuit. Dat beest wilde
dan uit zijn "hok" springen, maar dat mocht natuurlijk
niet en daar werd vroeger op een hardhandige manier
mee omgegaan.
Op zijn 14e kwam Niek van school en ging werken
bij Kruit (Oosterdijk in Dirkshorn). 's Avonds hielp
hij op de akker van zijn vader, want immers alle beetjes
hielpen.
Markten en bidden
In de oorlog heeft Frans zijn vader ooit clandestien voor
de slacht een schaap verkocht aan W. Koorn. Willem
wilde niet vertellen van wie hij het schaap had gekocht
en moest mee met de agenten. Daardoor raakten zijn
vrouw en kinderen zó in paniek dat zijn vrouw het toch
vertelde. De mannen togen naar Kalverdijk en nu moest
vader Piet mee. Na lang praten mocht hij gelukkig thuis
blijven, maar het werd een rechtszaak! Als zijn advocaat
trad dhr. C. Berkhouwer op (deze was later lid van het
Europees Parlement), de uitslag was eerst een maand
gevangenisstraf en werd uiteindelijk afgerond op vijf
honderd gulden boete plus een maand voorwaardelijk
en daarbij natuurlijk een heleboel spanning!
Toen de vader van Frans 56 was kreeg hij een beroerte
en kon hij zijn werkzaamheden niet meer voortzetten
en Frans werd verzocht thuis te helpen, maar hij moest
in dienst. Vader toog naar wethouder Burger, legde zijn
probleem voor en Frans kreeg een jaar uitstel. Daarna
werd voorgesteld om naar de BB (bescherming burger
bevolking) te gaan, maar hier kreeg Frans uiteindelijk
afstel. Dus thuis aan het werk en naar de markten. Als
goed katholiek moesten ze de markt soms combineren
met de kerk, zoals ooit met Maria ten Hemelopneming.
Dus in Purmerend markten én bidden, al werden de
prijzen er nooit beter door, geen keus, je moest. Het
werk werd gecombineerd met een baan bij boer Swager
aan de Oosterdijk in Dirkshorn en deze familie was niet
katholiek. Zo moest Frans van zijn ouders op een katho
lieke feestdag door de week naar de kerk, maar hij kreeg
geen vrij van de baas, dat werd dreigen met ontslag en
Frans kreeg uiteindelijk toch vrij om te gaan.
Zakdoek
Van de oorlog kan Niek zich nog vele gebeurtenissen
herinneren. Bij bombardementen van de Engelsen is er
bij de Oosterdijk ooit een Duitser gedood, "zijn kop
was eraf", aldus Niek. Er zaten in de oorlog ook
Duitsers op de meisjesschool in Tuitjenhorn. Broer Jaap
zat ondergedoken bij Ab Moras, Kalverdijk 17. Een
heel klein huisje waar boven alle bedden naast elkaar
Zicht op Haringcarspel
Achteraan Meester Immens en op de achterste rij Gerard Bleeker,
Sam Boon en Niek Hoogeboom.
De midden bank Wim Mooi en Gert Boerdijk en
vooraan Jan Kaandorp en Gerard Schilder.
mei
Frans Hoogeboom, Niek Kruijer, Henk Karsten
en Niek Hoogeboom
