Jammer genoeg wilde het niet lukken om een zusje of broertje voor haar en ons erbij te krijgen. We hebben steeds zoveel mogelijk gezelschap van andere kinderen gezocht, door de kleuterschool in 't Veld met haar te bezoeken. Omdat het van katholieke huize is werd Tea er al snel mee bekend. Zo kreeg ze een speldje en dat moest op haar hemdje en o wee als dat er niet op gedaan werd! Tea kreeg al jong last van haar amandelen dus die moesten geknipt worden in het St. Elisabethziekenhuis te Alkmaar. Ik weet niet hoe lang ze er toen gelegen heeft maar wij mochten niet op bezoek komen. Dat vonden we wel heel raar. Toen we haar ophaalden gingen we op het geluid af, want we konden haar van verre horen huilen. Ze vond het niet leuk tussen die zusters. Tea heeft in haar kleuterjaren wat moeite met eten gehad en daardoor vond de dokter het beter als ze eens een poos in een vakantiekolonie verbleef, dat werd Huize de Ketelaar in Ellekom. Wij waren bevriend met Wim en Riet Bakker. Wim wilde haar er wel brengen en zo geschiedde. Ik geloof niet dat ze het er leuk heeft gevonden. Al bleek dat niet toen we er eens op bezoek geweest zijn. In de 60-er jaren hebben we ook waterleiding gekregen. Een ander beroep Toen begon er een probleem te ontstaan met de ren tabiliteit van het bedrijf. Met nieuwe teelten is gepro beerd het toch rendabel te houden maar het werd heel moeilijk om een arbeider in dienst te nemen. De kos ten wogen niet op tegen de baten. Dan zou ik alles alleen moeten doen met af en toe een loonwerker, ik zocht naar een oplossing. Velen gingen in die tijd naar de Hoogovens, daar zag ik toen niet zoveel in, het zou evengoed best voor mij ook een goede oplossing geweest zijn. Maar 1967 in de winter ging de tele foon!!! Nic Snaas, radio- en tv-handelaar uit Schagen, vroeg of ik enige tijd zou kunnen helpen want de monteur voor wasmachines en antennes zetten had ontslag genomen. Daar zag ik direct wel brood in. Alleen antennes daar bleef ik liever af daar ik erge hoogtevrees heb. Indien ik stopte met het bedrijf, was daar een bedrijfsbeëindi gingsvergoeding beschikbaar en kon ik voor een minimum loon bij Nic aan de slag. Daar ik al wat scho ling in elektriciteit achter me had en als hobby radio en versterkers bouwde, zelfs een bandrecorder gemaakt heb, werd er besloten dat ik in de werkplaats ging proberen een radio te repareren, iets wat direct slaagde. Ik kreeg wat boeken mee naar huis en toen stond de eerste tv op de werkbank voor reparatie. Dat slaagde ook en zo werd tv repareren mijn hoofdwerkzaamheid. Op deze foto van de werkplaats staat een medewerker die er maar heel kort gewerkt heeft. Zicht op Haringcarspel november 2015

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2015 | | pagina 18