Allison en wel op 16 mei 1942, de datum van de eerste operationele vlucht van de AD 605." Aldus Hans Nauta, kenner van de luchtoorlog boven Noord-Holland. Twee mannen kwamen van overzee: piloot P R.V Sullivan was afkomstig van de Royal Australian Air Force en J.W. Garnett was Canadees. De RAF streefde ernaar bemanningen bij elkaar te houden, maar dat lukte niet altijd. Bij verlof, ziekte of genoeg vlieguren van enkele bemanningsleden namen anderen (tijdelijk) de plek in. Over Adamson zijn geen speciale bijzonderheden bekend. Volgens een verklaring van het hoofd van de luchtbeschermingsdienst te Harenkarspel, de heer W. Kistenmaker, is de Wellington-bommenwerper AD 605 om 02.20 uur in vier brandende gedeelten neergestort, die allemaal terecht kwamen op grondgebied van de toenmalige gemeente Harenkarspel: in de polder Woudmeer kwam in een aardappelveld van C. Francis aan de Zutweg de vliegtuigromp met een motor neer en in een weiland van diezelfde Francis een motor en een wiel; in Kalverdijk belandde een benzinetank op het perceel van A. de Groot en op het perceel van Kuilboer een vleugel. In het aardappelveld was een kuil geslagen en over een oppervlakte van 200 m2 was het gewas vernield. Dit wist Theuwis Schipper allemaal niet, toen hij 's nachts rond drie uur in Warmenhuizen in de koolboet aan de Dorpsstraat 243 met zijn familie een bruiloft vierde. Zijn broer Cor was daags tevoren getrouwd met Trien Stam en ze vierden dit in de s zomers lege koolschuur. Wegens de spertijd hadden ze besloten tot vier uur daar te blijven. Toen Theuwis rond een uur of drie dwars door het luide zingen en vrolijke spelen van de trekharmonica heen gebonk op de deur hoorde, werd het op zijn verzoek ineens doodstil. In de angstige verwachting dat er zich Duitsers hadden gemeld, opende Theuwis de deur. Er lag echter een gewonde parachutist! Neergekomen in de tuin van Arie Kroon, de kassier van de Boerenleenbank die twee huizen verderop woonde (nr. 247), was de man naar hun schuur gekropen, waar hij met zijn koptelefoon hard op de deur had geslagen. Omdat hij een gebroken been leek te hebben, is hij ondanks de spertijd op een ladder naar het huis van dokter Van Hesteren gedragen, 400 meter verderop. Intussen was ook diens assistent dokter Rein Posthuma gewaarschuwd. Mogelijk heeft deze zich toen al buitenshuis bevonden - hij woonde bij zijn moeder aan de Dorpsstraat, niet ver van de Protestantse kerk - want, zoals hij schrijft in de Zicht uit 1995: "Het gedreun van de massale aantallen vliegtuigen was 's nachts zo hevig, dat slapen vrijwel onmogelijk was. Meestal ging ik dan de straat op, want er kon van alles gebeuren." We mogen aannemen dat dokter Van Hesteren ook hulp heeft verleend, maar dat zijn assistent zich daadwerkelijk over de gewonde heeft ontfermd. Deze kon bovendien Engels met hem spreken. De verwondingen aan de knie vielen mee. Overigens kreeg Posthuma in de behandelkamer bijna geen woord uit de wantrouwige Schotse radiotelegrafist: "Ik probeer mij altijd voor te stellen hoe Morrison zich daarbij gevoeld moet hebben nadat hij pas aan de dood ontsnapt was." Tussen de koeien Het was intussen licht geworden en Posthuma was op weg naar huis, toen hem een tweede parachutist werd gemeld, een Canadees met een gebroken enkel. Boer David Tesselaar had hem in zijn schuitje meegenomen naar de Stationsstraat. In alle vroegte uit de richting Krabbendam terugkerend van het melken, zag hij hem in een weiland op een paar honderd meter van Warmenhuizen. Posthuma moest dus terug naar de behandelkamer, nu voor de Canadese boordschutter "Joe" Garnett. "Joe" was spraakzamer dan zijn maat. Hij maakte zelfs grappen, toen ook de inmiddels officieel door dokter Van Hesteren op de hoogte gestelde Duitsers in de dokterswoning waren gearriveerd. Posthuma moest die 'jokes' natuurlijk ook vertalen. "Op een gegeven moment zei hij, wijzend op één van de Duitse officieren: "Ask that gentleman to give me a Meusersmis to fly back to England. Ik begreep dat hij een Messerschmitt bedoelde. De Duitser kon dit lolletje best waarderen." Maar Garnett lette goed op en toen de twee parachutisten naar de Rode Kruis-wagen van de Duitsers werden overgebracht, slaagde hij erin om de dokter ongezien een pakketje met kaarten, kompas en geld in de zak van zijn witte jas te laten steken. Zicht op Haringcarspel Het huis van de familie Schipper, Dorpsstraat 243. Erachter is de "koolboet" zichtbaar. (bron: Warmenhuizen in oude foto's). a R. K. Kerk en Raadhuis, Warmenhuizen. Vanuit hun huiskamer hadden burgemeester Nolet en zijn vrouw dit uitzicht op de Dorpsstraat: rechts het Raadhuis met daarachter het doktershuis en links de Rooms-Katholieke Kerk. (bron: Warmenhuizen in oude foto's). 2015 5

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2015 | | pagina 7