Zicht op Haringcarspel
Toevallig staat op de volgende foto ook de Ford Mercury
waar ik later mee gereden en voor gezorgd heb.
De eerste weken werd bekeken wie er auto kon rijden.
We kregen dus even een paar lessen in het linkse
rommelige verkeer. Al snel kreeg ik rij opdrachten,
korte ritjes met een jeep of drietonner in de stad. We
waren opgeroepen om OVW-ers (oorlogsvrijwilligers)
af te lossen, deze gingen na enkele maanden naar huis,
waarna er ruimte kwam in de kazerne en wij daar
naar toe verhuisd zijn. Ook kregen wij hierna een
vervoermiddel waar we voor moesten zorgen. Ik
kreeg de eerder vermelde Ford Mercury te besturen.
Taxi rijden
Dit hield in, dat ik ritten voor en met officieren moest
maken. Vaak werd ik toegewezen aan de commandant
van een schip dat in de haven lag. De commandant
woonde meestal in de stad en dan was het 's morgens
ophalen en na de middag thuis brengen. Vaak daarna
ritjes naar uitjes of de bioscoop. Na het thuis brengen
van de commandant ging ik weer naar de kazerne, op
de kamer was telefoon voor het geval ik opgeroepen
werd. Aan heel veel commandanten heb ik mooie
herinneringen waar ik op Oost-Java leuke ritjes
voor heb mogen maken. Ook losse taxiritten voor
de Marine waren er bij. Zo kwam er eens een schip
binnen en moest een luitenant ter zee met spoed naar
Malang gebracht worden daar een zoontje van de
man op sterven lag. In de stad mocht je niet sneller
dan 30 km en buiten was 60 het maximum.
De afstand Soerabaja - Malang is ongeveer 100 km.
Daar ik om 4 uur vertrok en om 6 uur niet meer
buiten de stad mocht zijn, wat natuurlijk onhaalbaar
was, werd het een niet te vergeten ritje. Om te
beginnen kreeg ik een wapen mee, waar ik in wezen
niet veel aan zou hebben. De maximumsnelheid heb
ik meerdere malen fors overtreden. De officier heb
ik afgeleverd, ben meteen omgekeerd, maar op de
terugweg werd het al spoedig donker. Bij de afslag
naar Tretes werd er een steen naar me gegooid die op
het dak van de auto terecht kwam.Verder gereden met
zeer hoge snelheid en plots een rood licht voor me en
soldaten! Ik vloog de versperring voorbij en keerde,
waarna ik mijn rijopdracht én de reden vertelde. Men
wenste mij een goed reis verder. Ik was blij weer de
Wonokromo brug te passeren.
Franse oorlogsbodems hebben eens een bezoek
gebracht, dat was voor ons een enorme drukke
week. Er waren party's en bezoeken aan kunstwerken
met de Franse officieren. Wij kregen vijf dagen
lang nachtpermissie dus die dagen kwam er van
slapen weinig.
Als hulp reed er steeds een adelborst met mij mee die
de Franse taal machtig was, al was dat ook gebrekkig,
daar hij soms Maleis en Engels er doorheen haspelde.
Verder vond ik zijn Haagse accent komisch. Op een
keer moest ik met hem een officier in de stad ophalen
maar daar was nogal haast bij. Het verkeer met al die
kris en kras kruisende Bedjah's! daar vloog ik nogal
resoluut tussendoor, wat hem de opmerking ontlokte
april
2015
