Aan de Inwoners van
ff ARMENHUIZEN.
Deze mensen zijn
tamelijk nieuws
gierig van aard.
("Diese Leute sind
nach ihrer Art
ziemlich neugierig
veranlagt.")
Wanneer er iets
bijzonders aan de
hand is, willen ze
er graag bij zijn.
Nu wil het toeval,
op drie juli, dat juist op het moment dat de gewonde
Engelsen uit de woning van Dr. Van Hesteren zouden
worden overgebracht, de naastgelegen katholieke kerk
uitging, zodat het op de straat drukker was dan
's morgens gewoonlijk. De bevolking is niet anti-Duits.
Toen indertijd een detachement Duitse soldaten in
Warmenhuizen werd ondergebracht, werden deze
mensen door de bevolking op zeer hartelijke wijze
behandeld. Zij kwamen bij verschillende mensen als
vrienden op bezoek, werden vaak gastvrij met koffie
ontvangen en kregen van alles wat hun maar ontbrak.
Hieruit mogen we concluderen dat de bevolking van
Warmenhuizen de Duitse bezetting niet kwaadgezind is.
Hun enige gebrek is hun vergaande nieuwsgierigheid
("weitgehende Neugierde"), wat zich op de ochtend
van drie juli jl. op duidelijke wijze heeft laten zien.
Wij, rapporteurs, hebben de bevolking en in het bij
zonder hen die het voorval van drie juli aangaat, ern
stig gewaarschuwd, dat in de toekomst zulke gebeur
tenissen zich niet meer mogen voordoen. Allen
beloofden zich in de toekomst passender te gedragen.
Door de burgemeester van de gemeente
Warmenhuizen is hierover een schriftelijke waarschu
wing tot de bevolking gericht, die op diverse plaatsen
in de gemeente bekend is gemaakt. Dit proces-verbaal
is door ons, op de eed die bij aanvang van ons ambt is
afgelegd, persoonlijk opgesteld en ondertekend te
Warmenhuizen 4 juli 1942 en aan de burgemeester
van deze gemeente overhandigd.
Marechaussee der 1e Klasse, M. Rol. Gemeenteveld
wachter J. Brandsen.
Goedgekeurd en doorgeleid, Burgemeester van
Warmenhuizen, H. Nolet.
Hier eindigt het proces-verbaal. De slotverklaring van
de rapporteurs is een fraaie verdraaiing van wat zich in
werkelijkheid - zie het begin van dit artikel - allemaal
afspeelde bij het aantreffen en het transporteren
van de beide gewonde bemanningsleden naar het
doktershuis. Daarbij hebben politie en burgemeester
immers geen enkele rol gespeeld. Met de inhoud van
het proces-verbaal is kennelijk beoogd de bezetter
goedgunstig te stemmen zodat niemand de dupe van
strafmaatregelen zou worden. En dat is gelukt! Uit
onderstaande "schriftelijke waarschuwing tot de bevolking"
van 4 juli 1942 blijkt immers waartoe de geprikkelde
bezetter in 1942 al in staat was: er werd zelfs met de
doodstraf gedreigd.
Een vervolg...
Het heeft tot 1982 geduurd voordat het wrak en de
stoffelijk resten van de twee bemanningsleden Allison
en Liversuch werden geborgen. Over de berging én
over de lotgevallen van de twee parachutisten na hun
wegvoering door de Duitsers leest u in de volgende
aflevering.
Mook, 26 maart 2015
Met dank aan Nance Bakker-Mooij, Nick Fenton,
Ab. Jansen, Hans Nauta, Anneke Nolet, Joep Nolet,
Rick de Ruiter, Sam Schipper.
Bronnen
Zicht op Haringcarspel 1995 ("oorlogsnummer")
en 2012, mei, nr.42.
Internetfora van Royal Air Force Commands.
Nederlands Instituut voor Militaire Historie.
april
2015
Zicht op Haringcarspel
Gemeenteveldwachter
Jan Brandsen
(bron: Warmenhuizen
in oude foto's).
Bij hei transport van gewonde Engdsche piloten op Vrij
dag 3 Juli is door het aanwezige publiek een demonstratie ge
houden, die de bezettende macht niet kan dulden en dus ook
niet Wit dulden.
De strengstre straffen, JA ZELFS DE DOODSTRAF,
kan aan de deelnemers aan dergelijke demonstraties
worden opgelegd, terwijl hun houding bovendien zeer
ernstige gevolgen voor ONSCHULDIGE inwoners kan
hebben.
Ik waarschuw U allen dus zeer ernstig, in Uw eigen be<
lang en in het belang van Uw onschuldige dorpsgenooien, in
het vervolg een WAARDIGE houding tegenover de ver
tegenwoordigers van de bezettende overheid aan ie nemen.
Ook richt ik tot U het ZEER ERNSTIGE VERMAAN
in het vervolg op EERSTE vordering t© voldoen aan
de aanwijzingen, gegeven door of vanwege de be
zettende macht en haar politie-organen.
De Burgemeester,
H. NOLET.
