aan wilde slaan. Bertus en ik waren al heel lang met
dat ding bezig toen ze plots aansloeg, erger nog, op
hol sloeg met daarna het gevolg dat de krukas brak en
we dus van voren af aan konden beginnen! Dat was
geen leuke ervaring. In die tijd was het vaak zo, dat
sommige motoren eerst met benzine gestart werden
voor ze op gas overgingen en daar zijn ook gekke
dingen mee gebeurd, zoals ontploffingen waardoor
het motorhuis los van het dek kwam en er personen
gewond raakten.
Een B17 bommenwerper is neergestort gedeeltelijk
op de Laanderweg. Precies tussen twee huizen door
werd een stuk boomgaard voor de vlakte gemaaid. De
firma werd gevorderd om dat ding op te ruimen,
gelukkig waren de mensen er eerder uit gesprongen.
De twee onderduikers onder leiding van de Duitsers
hebben dat ding gesloopt en Bertus zag wel kans wat
materiaal achterover te drukken. Aluminium was
schaars en we goten veel zuigers dus dat kwam goed
van pas.
Na september 1944 werd het langs de weg echter
gevaarlijk voor mij. Tevens was er weinig werk meer,
daar de stroom uitgevallen was. Alles lag bijna stil. De
geallieerden waren Nederland al binnen gevallen en
we dachten toen, de oorlog is zo over. Helaas, er
kwam nog een vreselijke winter aan. Duizenden
mensen, die met van alles waar wielen onder zaten
langs de huizen trokken om een beetje eten te kopen.
Velen hebben die tochten niet overleefd.
De Duitsers vorderden alle paarden en ook de enkele
vrachtauto's die er nog waren. Velen wisten onder te
duiken, zo ook Rein Bood uit Tolke. Zijn wagen
stond onder het stro op het erf van mijn ouders. De
eigenaar zei "als de oorlog voorbij is kom jij bij mij
werken en maak je die auto weer rijklaar". Het was
een zeer spannende tijd, de Duitsers waren eens op
zoek naar die vrachtwagen, maar gelukkig door mist
en misleiding van de buren Zuiker zijn ze nooit
verder gekomen. De trein is vlak bij ons huis en een
keer bij de Middenweg beschoten door geallieerde
vliegtuigen. Vooral in de nacht zijn veel vliegtuigen
brandend neergestort wat soms angstige momenten
opleverde, daar je niet kon zeggen waar hij zou
neer komen.
Op 5 mei 1945 was het eindelijk zover, voor
Nederland was de oorlog over en de afspraak met
Rein Bood werd gestand gehouden. De wagen werd
met paarden naar Tolke gesleept en daar heb ik
de hele auto uit elkaar gehaald, de gasgenerator
verwijderd en alles van roest ontdaan want dat halfjaar
onder stro was niet best geweest. Het was één van de
eerste vrachtwagens die er weer reden.
Meteen heb ik daar mijn rijbewijs gehaald. Na deze
auto heb ik van verschillende onderdelen nog een
kleine vrachtwagen weten te maken. Het was een
Willy's Overland geweest maar er werd een Buick
motor ingezet en de achterbrug kwam geloof ik van
een Opel. De voorremmen waren nog mechanisch,
de achterremmen op oliedruk. Dus de handrem?
Op de voorwielen dan maar!
Met deze auto heb ik eten gereden in de
Wieringermeer voor de arbeiders daar, maar ook op
zondag eten voor de politieposten. De arbeiders haal
den wij op uit Amsterdam en brachten ze aan het
Zicht op Haringcarspel
Scheepswerf van Bertus de Waal in Noord-Scharwoude
naast de veilingspoorlijn.
Hier een foto van voor de oorlog met Jan Barsingerhorn die later
het bedrijf overnam van Lies en Gert Bood.
november 2014
