Door zich aan te sluiten bij de Regionale Brandweer
op het netwerk van de regionale alarmcentrale zouden
vele problemen opgelost worden. Het gemeentebestuur
van Harenkarspel o.l.v. burgemeester Wesselink, in het
oude raadhuis van Dirkshorn, dacht daar jarenlang
anders over. Want zo redeneerde men; dat kost geld en
het is nog altijd goed gegaan.
Niet ieder raadslid dacht daar ook zo over. Na een
tumultueuze raadsvergadering op 6 juli 1983 besloot
de gemeenteraad met een nipte meerderheid dat
Harenkarspel zich toch moest aansluiten bij de
Regionale Brandweer Kop van Noord-Holland.
Burgemeester Wesselink (1972-1989) was het niet
eens met de vooruitgang, maar moest genoegen
nemen met het besluit. Salland detail was dat de
gemeente Warmenhuizen, waarvan dhr. Wesselink ook
burgemeester was, al jaren eerder was aangesloten.
De brandweerleden kregen in 1984 een persoonlijke
alarmontvanger evenals een mobilofoon en
portofoons op de auto. Vanaf dat moment werden de
brandweerleden opgeroepen via de "pieper" en was
verdere communicatie mogelijk via de mobilofoon
met de alarmcentrale in Den Helder.
In de jaren daarna heeft de
brandweer zich beijverd ver
beteringen door te voeren
met de ademluchttoestellen
en hulpverleningsapparatuur.
De gemeente vond destijds
twee ademluchttoestellen t.b.v.
redding voldoende. Dat het
overige personeel in de rook
moest staan te blussen maakte
destijds geen indruk op het
bestuur. Er waren immers nog
geen ARBO-regels. Die regels
werden pas in 1997 aangehaald, ook voor de brand
weer. Na verloop van vele jaren waren de inzichten
op dat gebied bijgesteld en kon men inmiddels over
voldoende ademlucht toestellen beschikken. In 1985
werden de eisen van de opleidingen van vrijwilligers
gelijk gesteld aan die van beroepskrachten. Bevelvoer
ders moesten o.a. een langdurige theoretische en prak
tische cursus volgen, want zonder hun certificaat of
diploma mocht er niet meer uitgerukt worden. Hulp
verleners moesten eerst hun certificaat halen alvorens
te mogen hulpverlenen.
Ook werden de eisen rond het jaar 2000 voor het
oefenen verzwaard en moest meer op onderdelen
worden geoefend en moest een persoonlijke registratie
worden bijgehouden.
Ook kwamen er regels voor arbeidsomstandigheden
(ARBO) en milieu die ook doorgevoerd werden
bij de brandweer in hun opleidingen en materiaal.
Als gevolg van deze verzwaringen werden ook de
medische keuringen aangescherpt.
De taken van de vrijwilligers werden dermate
verzwaard dat professionele ondersteuning inmiddels
pure noodzaak was geworden. Helaas was het
gemeentebestuur langdurig niet te overtuigen van
de noodzaak maar moest uiteindelijk meegaan met
de tijd en gaan investeren. Historisch gezien was de
brandweer altijd een mannenbolwerk, dat meestal
gerekruteerd werden uit de middenstanders in de
dorpen. Zij waren overdag beschikbaar en werkten
niet buiten het dorp. Door het verdwijnen van
een groot deel van de middenstand en de beperkte
beschikbaarheid van vrijwilligers heeft de brandweer
het werk ook mogelijk gemaakt voor vrouwen. Door
de voortschrijdende techniek is het fysieke werk ook
voor vrouwen mogelijk geworden. Samenvattend
moet worden gesteld dat het niet eenvoudig is om een
volwaardige blusploeg op de been te houden.
Reorganisatie brandweer Harenkarspel.
De vorige gemeente Harenkarspel is op 1 januari 1990
samengegaan met de gemeenten Warmenhuizen en Sint
Maarten. Warmenhuizen had voor de gemeentelijke
brandweer vanaf 1937 een samenwerkingsverband
met de korpsen uit de regio Alkmaar afgesloten. Sint
Maarten viel onder de regio van Kop van Noord-
Holland, dat gestationeerd was in Den Helder. Het
oude Harenkarspel was tot 1983 nog nergens bij
aangesloten.
Iedere gemeente had ook zijn eigen brandweerkorps
die na de samenvoeging op 1 juni 1990 onder een
leiding kwamen te staan van Willem Heman. Iedere
brandweerpost van ongeveer 17 brandweerleden
kreeg zijn eigen postcommandant, die ook onder
leiding van een bevelvoerder (onderbrandmeester) of
brandmeester stond.
Het toenmalige gemeentebestuur en burgemeester
Louter (1989-2000) besloten al spoedig dat
Harenkarspel verder moest gaan met twee posten voor
de gemeente Harenkarspel.
De manschappen van post Sint Maarten zagen geen
toekomst meer voor zichzelf weggelegd en stapten
allen teleurgesteld op, mede omdat hen bij de aanvang
van de herindeling een goede samenwerking was
beloofd door dhr. Louter.Voorafgaand aan hun besluit
is getracht de gemeente op andere gedachte te brengen.
De brandweerpost in Sint Maarten werd in 1993
opgeheven en het verzorgingsgebied werd herverdeeld
tussen de posten Warmenhuizen en Dirkshorn. In de
directe omgeving zijn in de loop van jaren meerdere
posten opgeheven zoals Winkel, Zijdewind en
Barsingerhorn. De jarenlange brandweersteun die
Zijpe kreeg van het ECN om Petten en omgeving te
verzorgen is ook gestopt.
Zicht op Haringcarspel
Eerste alarmontvanger.
november 2014
