We hadden met venten ook altijd een mes mee, want als een klant om een half wit of een halve stoet vroeg, sneed je dat brood door op het randje van de mand. Om de jongens in Indië een hart onder de riem te steken hadden ze inTuitjenhorn onder aanvoering van Jan Duin en zijn vrouw het Thuisfront opgericht. Er kwam op een gegeven moment bericht dat we bij Jan Duin in huis een grammofoonplaat konden laten maken, waarop we met de hele familie iets konden inspreken. Leuk bedacht maar de jongens moesten daar in Indië nog puur snorren om een knappe gram mofoon te vinden waar ze hem op konden afdraaien. We hebben ook zelf nog een plaat laten maken bij Koster van het Hoenderpark in Schagerbrug. En nu staan die platen op een DVD, het piept en het kraakt wel wat maar het is een dierbare herinnering. Er moest wel geld komen om de plaat te maken en op te sturen. Dan gingen we met een stel mannen en meiden met een orgel door de omliggende dorpen, we hadden een klomp mee en daar konden de mensen het geld in doen voor de jongens in Indië. Er werden ook avon den georganiseerd door diverse artiesten van het dorp, zo als de Thuisfront Nachtegalen. Dat geld was ook voor het thuisfront. Sinterklaas En dan de Sinterklaastijd, dat was en is altijd weer een spannende tijd. Zodra het keuvelen voorbij was begon in de bakkerij de drukte voor Sinterklaas en kon je buiten al ruiken dat ze aan het speculaas bakken waren. Er moesten dingen voor de Sinterklaas tafel worden gemaakt zoals chocoladeletters en -figuurtjes en mar sepein dat maakten we allemaal zelf. Grote brokken chocolade smelten boven een pan heet water en dat goot je dan in lettervormen en dat deed je met die choco figuurtjes ook zo. En dan lag moe ze (want het was moe haar werk) op een plaat voor het gat want daar zeeg (trekking) het zo lekker. En het gat was een gat in de muur onder de trog. Zaterdags werd de bakkerij geschrobd en moest dat schrobwater door dat gat. Moe was altijd blij als het buiten een beetje vroor en lekker helder weer was want dan kwam alles mooi glad en heel uit de vorm. Als het van dat klamme regenachtige weer was waren ze lastig uit de vorm te krijgen en waren ze doffer. Wanneer er marsepein gemaakt moest worden zaten we 's avonds te mange len (amandelen) pellen. Eerst een tijdje onder een vochtige warme meelzak want dan kon je ze er zo uit floepen. Heel in het begin stampte vader ze fijn in de mortier, dat was een marmeren bak in een houten omhulsel waar de mangelen ingingen. Met een zwaar rond ding aan een stok stampte je ze dan fijn. Later hadden we een soort gehaktmolen, en dan had je amandel vulling voor bankedetters en maakten we er marsepein figuren van. Niet van die ingewikkelde maaksels hoor: appeltjes, peren, stukjes worst, worteltjes en gebitten van zuks dus. En al die maaksels gingen dan op de Sinterklaas tafel. Die tafel was de scheertafel bij Opa Blokker vandaan, die is tijdelijk Barbier geweest. Het was een smalle tafel van ongeveer anderhalve meter met nog een verhoging aan de achterkant, met laken over alles heen en daar kon dan de hele handel op. Het zag er toen in onze ogen heel luxe uit en de schooljeugd kwam dan ook altijd de Sinterklaas tafel bekijken. Voor 5 december gingen we langs de klanten om te vragen wat ze nodig hadden voor Sinterklaas. Al dagen voor Sinterklaas was mijn vader druk aan het taaitaai en speculaas bakken, en mijn moeder was dat al heel vroeg aan het inpakken in een stuk papier van de rol met een elastiekje erom en de naam erop. Er werden ook speculaas poppen besteld van een half pond maar die moesten dan in een vorm van een pond worden gebakken, ze werden lek ker groot maar waren heel breekbaar. We lagen de speculaas op een plankje tegen het breken in de ven- tersmand en als we het rond gingen brengen was er ook wel eens een hobbel in de weg en dan brak er toch weer een speculaaspop waar niet alle mensen begrip voor hadden. We waren altijd blij als alles was rond gebracht, en de dag er weer op zat. Schaatsen En zo gaan m'n gedachten toch weer naar het schaat sen, een hobby zoals ze nu zeggen. Ik was een jaar of veertien toen hielde ze een estafette wedstrijd op de Zicht op Haringcarspei Het draaiorgel voor de centjes voor het 'Thuisfront'Vooraan Klazien en Jannie de Geus. Staande Van Straaten, een Van Vliet?, Margje Leijen, Ali Korf twee onbekenden, Trien Rus, Jan Duin, verder onbekend. Bij het orgel links, dat ben ik, rest onbekend. december 2013

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2013 | | pagina 27