HERINNERINGEN AAN KAMP VUGHT Door Siem Bakker Nzn Oudejaarsmiddag 1943 belegden gemeentebestuurders uit de regio - op initiatief van burgemeester Nolet van Warmenhuizen en Harenkarspel - een vergadering in Scha- gen, om te komen tot een gezamenlijke gedragslijn inzake het bevel van de bezetter om arbeidskrachten te leveren voor de verdedigingswerken. Er werd besloten dat ze niet zouden meewerken aan de 'mannenlevering'. Betrokken bestuurders werden vervangen en een aantal dook onder, waaronder burgemeester Nolet en wethouder en locoburgemeester Cees Bakker. Dit had tot gevolg dat hun echtgenotes - Jo Nolet- de Rijk en Anna Bakker-Tesselaar - door de bezetters werden gegijzeld. Anna Tesse- laar is mijn grootmoeder, en om die reden ging ik op zoek naar meer informatie over deze gijzeling. Jo Nolet-de Rijk bleek in de jaren '40-45' aantekeningen te hebben bijgehouden van onder meer haar gevangenschap in Am sterdam en Vught en schrijft daarin ook over Cees en Anna. In 'Dagboek van gijze laar Jo Bes uit Tuitjenhorn' beschrijft Jo nauwkeurig zijn min of meer gelijktijdige gijzelaarschap in Amsterdam en Vught, waardoor de omstandigheden waaronder Jo Nolet en Anna daar verbleven nog duidelij ker worden. En mevrouw Jet Nota-Van Gooi vertelt hoe ze als twintigjarig meisje samen met haar familie in Vught hulp heeft geboden aan Anna, op de eerste dag na haar invrijheid stelling in september 1944. Op zoek naar de familie Nolet In de laatste week van januari 1944 werden Jo Nolet en Anna Bakker opgepakt. Beide vrouwen zaten daarna vijf weken gevangen in Amsterdam en werden vervolgens over gebracht naar het concentratiekamp in Vught. Jo Nolet kwam vrij op 6 april 1944, nadat haar ondergedoken man zich vrijwil lig had gemeld bij de Sicherheitsdienst, op de belofte dat hij na drie maanden weer vrij zou zijn. Dat werden er negen, deels in de gevangenis aan de Weteringschans te Am sterdam en deels in Kamp Amersfoort. Toen Jo werd gegijzeld was zij 39 jaar oud en moeder van negen kinderen. Het tiende en laatste kind zou geboren worden in ja nuari 1946. Anna was bij haar arrestatie 62 en moeder van vijftien kinderen. Vier van hen woonden nog thuis. Zoon Siem verbleef vanaf midden 1943 in Duitsland, vanwege de Arbeitseinsatz. Anna kwam vrij op 11 of 12 september 1944. Haar kampkaart ver meldt 13 september, maar diverse bronnen geven aan dat de vrijlating zich in verschil lende groepen en op verschillende tijdstip pen heeft afgespeeld. Burgemeester Nolet werd 21 december 1944 uit kamp Amersfoort ontslagen. "Wel licht hebben bepaalde omstandigheden met daarbij gevoegd het schriftelijke verzoek van mevrouw en haar kinderen een door slaggevende rol gespeeld." Zicht op Ha- ringcarspel, mei 2009) Zes weken voordat burgemeester Nolet in kamp Amersfoort arriveerde, was Piet Bak ker uit Waarland uit hetzelfde kamp ontsla gen. Na de bevrijding zouden ze elkaar nog vaak tegenkomen. Piet (zoon van Jan Bakker, ook wel 'JP' ge noemd) kreeg 15 oktober 1945 een baantje op de gemeentesecretarie van Harenkar spel, als hulpje van gemeentesecretaris Essing. Zondag 21 juni 1946 kreeg hij thuis te horen dat hij zijn baantje maar moest vergeten, en geacht werd de dag daarop te gaan helpen met bollen rooien. Piet had echter gehoord dat er een vacature was op het gemeentehuis in Warmenhuizen, en ging dezelfde avond nog langs bij burge meester Nolet. Die schreef een brief voor de wethouders, waarin hij Piet voordroeg voor de benoeming. Maandag toog Piet met deze brief naar het gemeentehuis, en die zelfde avond nog kon hij thuis meedelen dat hij was benoemd als tweede ambtenaar ter secretarie, voor 125 gulden per maand. Hij kon meteen beginnen. Op meerdere manieren zijn er dus banden geweest tussen de families Nolet en Bak ker. Toen Henricus Nolet 1 november 1928 aantrad als burgemeester van Harenkarspel en Warmenhuizen, als iemand 'van vreem de bodem, van buiten', trof hij in de raad van Harenkarspel onder meer tuinder Cees -3-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2012 | | pagina 5