Het was voor de familie uit Noord-Holland een vreselijke reis en daarom trouwde hij om twaalf uur, zodat degene die van ver kwamen er ook bij konden zijn. Dik en Nel zouden als bruidsjonker en bruidje dienen, omdat zijn bruid niet zoveel familie meer had. De bruid was de jongste en de bruidegom Jaap was de op één na oudste van het stel dat moeder en ik hadden grootgebracht. Na de mis gingen we eerst een kopje koffie halen, het stormde die dag zowat en toen gingen we op de geboorteplaats van de bruid aan. We stonden er eerst wel een beetje vreemd tegenover, maar dat was al snel over toen we een borrel hadden gehad. Het was een heel ander volk, die Udenaren, wel heel gastvrij, maar we konden ze slecht verstaan. Mijn vrouw zei, dat taaltje leer ik nooit en ze heeft er nu nog moeite mee. Een. keurige fraitstend rfffl de bee* J Huib Glas trok vrnl belangstelling, terwfti de fa. Befttnaterboer «a Ani Spuansen met planten en bloembol, len aanwezig waren. Beo curiositeit bracht de heer J. ie Om» Aai.: een verzameling champions. Voorts trok het door de heer Vogelaar van to maten en xilverulen vervaardigde, wapen van Warmenhuizen de aan dacht, De Jury, de heren Donia aft Wannenhuizen en Medendorp alt Groet voor planten, mevr. Miedema en mevr, Bezfag nit Schoort voor handwerken, de heren F, Koster «Ét Dirkshora en Rol van Schoor! voot huisvlijt (deze inzending was minder groot dan vorig jaar) en de heer C. Deemster boet uit Warmemhuizen voor tuinbouwproducten bad zeker geen ge makkelijke taak en kwam tenslotte tot de volgende uitslagen bij deze uitste kend georganiseerde tentoons-elMng, die zoveel bezoek trok, dat dé kolf baan bijna te klein bleek. De Vrije Alkmaarder 15 september 1948. Ze woonden in het grote huis bij de ouders van Leny en het ging heel goed. Maar toen de ooievaar twee keer was geweest werd het minder. Jaap's schoonvader was stok doof en die mensen hebben weinig vertrou wen in anderen, maar wel ook hun fouten. Omdat er nogal wat eigendommen waren, leven ze ook anders dan wij. Om te beginnen had hij een huis vol antiek, waar wij die dat niet hebben de waarde niet van kennen. Ze leefden ook hoger dan wij die altijd voor een groot gezin moesten zorgen en geen eigendommen hadden, maar we wisten niet beter of het hoorde zo. Ik had in de oorlog wel wat geld gehad, maar wist niet, als je het nooit heb gehad, eruit te halen wat er in zat. Jaap 's schoonfamilie, waar wel wat geld zat, praatte daar altijd over en dat kon ik slecht wisselen. Jaap zei altijd, daar word thuis nooit over gepraat en geklamd, wat hij ook prachtig mooi vond. Dus Jaap zat wel ver maar de eerste van de negen was op zijn plaats Wij gingen verheugd verder in Warmen- huizen met niet veel nieuws te melden. Onze buurman Ligthart ging uit de woning naast ons naar een mooi spulletje op de Oude Wal, wij kwamen er nog veel. Ik ventte alle weken met bloemen en dat ging niet slecht en het kleine winkeltje kreeg ook al meer klanten. Mijn lessen waren af en ik had zo het één en ander geleerd en er kwam een jonge slager op de hoek en die leverde ik mijn eerst gemaakte bruidsboeket, witte lelies moesten het wezen. Later zei ik, het was een beetje grof voor zo'n klein bruidje, maar de klant is koning en iedereen vond het mooi, af die kous. Er volgden er meer, want in de stad hadden ze geen keus en bij mij konden ze het krijgen zoals ze het wilden. Ik had mijn kennis wat opgedaan bij een cursus, die leider kon je alles vragen, echt een leraar. Een middag in de week kwamen we samen en moesten alle soorten bloemen mee nemen en er wat van maken. Na afloop vertelde hij wat eraan mankeerde en zo leerden we eigenlijk van elkaar, al maakten we allemaal wat anders, het kon toch allebei goed zijn. Zo vroeg ik op een keer, meneer, ik gooi nogal eens seringen weg, die direct slap gaan hangen. Hij vertelde, dat zijn altijd de beste. Je moet ze onder lauw water afknippen en dan gaat het goed, na die tijd dus nooit geen seringen meer weggegooid. Zo zie je maar, de kneepjes van het vak leer je ook en hij nam iedere keer iets nieuws mee. Het kwam uit de grote stad en daar was op bloemengebied iedere maand wel iets nieuws. Deze cursus was tien keer en alle oudjes hebben er heel wat van geleerd. -23-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2012 | | pagina 25