BELEVENISSEN ANTOON SPAANSEN, DEEL 5 Het laatste deel van de belevenissen van Antoon Spaansen, geboren in 1904, ge schreven begin 1979. De teksten tussen haakjes zijn toevoegingen van de redactie. In het verhaal zijn we nu aan het eind van de jaren 30 van de vorige eeuw. We zijn nu eind jaren 40. De bloemen in Toen er weer gas en elektra genoeg was, wilden de vrouwtjes die anders op olie stookten die stinkboel niet meer hebben en het werd ook alle weken met de olie echt wel wat minder. Bertus werd vijftien jaar en wilde graag in het bloemenvak, want werd de olie minder dan werd dit door de bloemenhandel weer goed gemaakt. Voor elf man moest er eten worden gezocht en dat is geen kleinigheid. Bertus ging op school in Aalsmeer en vader moest dertien gulden kostgeld betalen en wat hij verdiende ging aan reis en zakgeld op. Drie jaar heb ik dat volgehouden en toen kon hij het vak van kweker goed. Hij kwam thuis en zei: "Vader ik heb niet veel zin meer in de bloemen. Ik zou wel wat anders willen proberen". Toen kreeg hij een baantje bij de post, twee dagen bestellen en dat werden er drie en van de drie werd het een hele week en was al dat leren in Aalsmeer eigenlijk weggegooid geld geweest. Door B. en W. van Warmenhuizen zijn volgens arbeidsovereenkomst benoemd als lantaarnopstekers voor de gemeentelijke straatverlichting alhier, de heeren Jac. Slot en Ant Spaansen. Alkmaarsche Courant 9 maart 1939. Jaars erop zei Jaap dat vak staat mij wel aan, maar ik zei dan moet het anders dan bij je broer, want dat heeft alleen maar geld gekost. En zo verdiende Jaap overdag en leerde hij het bloemenvak 's avonds, maar moest daar helemaal voor naar Amsterdam. Dus Bertus in de posterij en Jaap in de verkaveling. Maar Piet kwam vader helpen en ventte de olie uit waar ik geen plaats meer voor had en dat ging ook weer. Jaap kwam uit de verkaveling die klaar was maar vond hier en daar wel iets. Planten venten voor een kweker uit Niedorp en dat liep ook wel goed. Toen haalde hij zijn diploma in Aalsmeer, nadat hij zeker negentig keer van Warmenhuizen naar hotel De Pool in Amsterdam was gereisd, daar geleerd en dus geslaagd. Zijn leraar vertelde hem je moet een baas zoeken in het zuiden des lands, daar zijn ze nog niet zo ver heen als in het noorden, er staat iets in het vakblad. Jonge kracht gevraagd, waar gelegenheid is voor overname. Na wat heen en weer geschrijf raakte Jaap ook de deur uit. Hij was twintig jaar oud. Toen ruimde het al op thuis, Bertus was bij de post, Jaap naar Uden. Hanny was in de (Heerhugo)waard en Gerda en Bets liepen op een atelier in Noord Scharwoude en verdienden hun eigen kostje. Piet hielp vader en Toon en Dick werden zo zoetjes aan ook flinke jongens en deden zo ook mee aan de huishouding. Nieuwe woning We waren inmiddels verhuisd naar Oud Wulpendorp, een nieuwe woning en ik mocht in nr. 33 en Klaas Ligthart in nr. 1, want zijn huis was verbrand. Ik zei tegen hem, je krijgt 50 pop als ik in jouw huis mag. Maar hij zei toen, die 50 pop mag je houden je mag er zo in, want jij leeft van de weg en ik ga, als mijn eigen huis is herbouwd toch weer in mijn eigen woning terug. Het was voor, wat toen mijn buurman was, een erge tegenvaller dat hij niet op dezelfde plaats mocht herbouwen. De gemeente had een akkertje op de Oude Wal en daar mocht buurman zijn huisje op zetten. Daar op de oude plaats mocht, naar zeggen van de gemeente, niet meer gebouwd worden. Wat later bleek dat een gemeenteraadslid er belang bij had, die er na twee jaar wel mocht bouwen. D» schillenboer komt In overleg met de burgemeester dezer ge meente, is de heer Ant. Spaansen belast met het ophalen van groentonafval wat voor veevoeder zal worden beifut. Twee maal per week, Woensdags en Zaterdags zal hij de ronde doen om bij de ingezetenen de afvalproducten te komen afhalen. We hopen dat een ieder zijn medewerking zal verleenem Schager Courant 11 oktober 1940. -21-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2012 | | pagina 23