naar deze akkertjes toe staken. De hoogte
van deze brughoofden was ongeveer 40
cm. plus N.A.P. Wagenaar meende hieruit
te moeten opmaken dat, toen deze brug
hoofden nog in gebruik waren, de toenma
lige Noorder-Rekerdijk (nu Westfriesedijk)
ook op die hoogte lag. De dijk ging dus
richting de Selschardijk. Zie schema onder
en topografische kaart uit 1908 hiernaast.
In het talud aan de westzijde van deze ho
ge akkertjes kwamen palen en planken van
bij huizen horende spoelstoepen voor de
dag. Plus de gebruikelijke aardewerk scher
ven die met het huisvuil in de slootkant van
het woonerf werden gegooid. Alle gevonden
scherven, zelfs nog een vrijwel complete
vuurtest, bestonden uit 15e eeuws (1400)
loodgeglazuurd aardewerk.
Akkertjes
Daar alle akkertjes hetzelfde beeld gaven,
meende Wagenaar hieruit te moeten opma
ken, dat deze akkertjes ooit bewoond wa
ren. Een mogelijkheid is ook dat de West
friesedijk die daarvoor loopt in deze tijd ook
nog met enkele kleine huisjes bebouwd is
geweest. Als men vanaf deze plaats, die
eens een buurtschap moet zijn geweest,
langs de toenmalige dijksloot noordwaarts
ging, dan komt men bij de Wongesloot.
Op de hoek van de dijksloot en de Wonge
sloot lag een hoog perceel land genaamd
'de Geldehorn'. Ook dit hoge land vertoon
de duidelijk sporen van vroegere bewoning,
gezien de vele bakstenen en het puin dat er
in voorkwam. Het merkwaardigste was wel
dat een vroegere eigenaar hiervan, en rond
1970 ook Querinus Jonker, als kind van zijn
ouders en grootouders had gehoord dat dit
land vroeger een kleine buurtschap was. De
naam 'de Geldehorn' betekent 'lege hoek' of
'onvruchtbare hoek'. Een lege hoek zou er
op kunnen wijzen dat dit land eens be
woond was, wat bewaarheid wordt door de
vondsten die gevonden zijn.
Dus is er wel degelijk sprake van een
buurtschapje in deze 'hoek van dijk'.
Inpoldering
Mogelijk andere sporen op deze plaats tref
fen we aan langs het voormalige Rekerwad.
Het dijkje was nog een restant, en is duide
lijk een inpoldering geweest in de toenmali
ge Rekerwaard. Dit deel werd altijd nog het
'Waartje' genoemd. Een merkwaardig apart
'Waartje' in de grote 'Waart'. Ook hier is het
de overlevering geweest die een naam van
een stukje grond door de eeuwen heen wist
te bewaren met zijn vroeger bewoning.
Bronnen:
Manuscript Cees Wagenaar uit Krabben
dam.
Westfriesland Oud en Nieuw.
Boek Warmenhuizen C.O.O.G. - Coördinatie
Onderzoek Oud Geestmerambacht.
Klaas Westra uit Warmenhuizen.
-16-
