As 't Sinte Maarten weest was mochte we
samen gaan zinge. Pa en moe zatte den nag
te broodeten. Wai hadde dat al daan. Alle
kinderen ginge op de grond zitten, teugen de
kastdeuren an, en den; zinge joös! Sinterklaas
Kapoentje en Zie ginds komt de stoomboot en
nag veul meer. En den ging opiens de
keukendeur open en kwam d'r een zwarte
hand die pepernoten strooide.
Maar de grote jöös dochten: "Wie strooit
deer? Dat wulle we weten!", bedochten 'n plan
en gingen dicht bai de deur zitte. Moeder zai
al een keer: "Jöös, niet zo dicht bai die deur. 't
Tocht hartstikke erg". Maar bedat ging de deur
al weer op 'n kier en kwam de zwarte hand
weer opperdan. len van moin lieve broertjes
gaf metien 'n zet teugen de deur, zodat die
hand vast kwam te zitte. Toen hoorden ze:
"Potverdomme!" en wisten metien bai wie die
stem hoorde, 't Was ome Kees, een broer van
vader die bai ons werkte. De lieve joossies
hadde hullie zin en de klointjes geloofde
evengoed nag in Sinterklaas.
Riet Wever-Appel.
DE TORENKLOK VAN VALKKOOG
De torenklok sloeg wel in 2006, maar waar waren de wijzerplaten? Bij de renovatie begin
jaren tachtig van de vorige eeuw is de toren voorzien van wijzerplaten.
In september 2006 zijn ze van de noord- en
zuidzijde van de toren afgenomen voor
onderhoud. Aan de zuidzijde rammelde de
wijzerplaat op de draadeinden bij stevige
wind. De wijzers van wijzerplaat aan de
noordzijde, gelukkig niet zo zichtbaar vanaf
de dijk, werkten slechts voor de helft. Een
wijzer was al gedurende vele jaren slachtoffer
van de zwaartekracht geworden.
Een geraadpleegde erkende torenuurwerk
specialist adviseerde rond 1990 de zaak
maar zo te laten zoals die was. Het zou
namelijk erg veel geld gaan kosten en
niemand sloeg er acht op. De kritische,
ambitieuze vrijwillige werkers sloegen dit
advies in de wind. Eén van hen, Pim van de
Berg (helaas half oktober 2011 overleden),
ondernam in 2006 halsbrekende toeren, bun
gelend aan een touw en gebruikmakend van
een zelfgemaakte stellage. Met behulp van
een touw met katrol werden de wijzerplaten
naar beneden gehaald.
Het resultaat was dat de ijzeren onderdelen
van het uurwerk in de kerk lagen, alwaar ze
grondig ontroest werden en voorzien van
roestwerende verf.
Er waren vele dorpsbewoners die tevergeefs
omhoog blikten om de tijd te weten te komen.
Tot bij Groenveld misten de mensen het uur
werk. Ja, Valkkoog was ontregeld. Het was
niet meer zoals het ooit was.
Maar gelukkig zouden er andere tijden
komen. Er werd hard aan gewerkt. De
wijzerplaten zijn opgekalefaterd en de
mechanieken tussen het uurwerk op de
eerste verdieping van de toren en de
wijzerplaten ongeveer 7 meter hoger zijn
gerenoveerd en geconserveerd. Pim van de
Berg heeft in samen werking met bouwbedrijf
Pronk uit Warmenhuizen er zelf voor gezorgd
dat alles weer prima in orde kwam in 2006.
December 2011 is de tijd gelukkig nog steeds
te zien in Valkkoog.
Bron: Klaas Aalten - Valkkoog.
Bewerking: Sam Schipper
Sinterklaas op de Stroet rond 1955
-9-
