de klointjes bai Sunterklaas komme, en ze
krege allegaar 'n pakkie van Piet. Soms ok
nag 'n pluimpie, of "Zuks mag je nooit meer
doen". Toen ware de grote joös en moide an
de beurt.
En Sunterklaas wist toch zo'n zoöd van
iederien! Ok van dinge die beurd ware, weer
moeder hillegaar niks van wist. Moeders wete
ok lang niet alles, da's maar goed ok.
"Wie is toch deuze Sint?", smiespelde d'ien en
d'aar. "Ik weet 't echt niet!" zee moeder, maar
kreeg wel 'n donkerbruin vermoeden. Hullie
dochter Maartje weunde in Haarlem, en had al
'n toidje 'n vriend. Lesten had ze nog vroegen
of die knul ok meekwam met Sinterklaas.
Maar Maartje had zoid: "Dat weet ik nog niet
hoor moeder, efkes geduld." Ze had ook nog
vroegen 'Wat is 't voor joon is 't, komt ie hier
vedaan?", maar deer had ze gien antwoord op
kregen. As echte Westfries wulde ze ook nog
vrage: hoe hiet ie-wat doet ie-en wat doet z'n
vader, maar dat had ze maar achterwege
leiten.
Nou, deuze Sunterklaas was gien Westfries,
dat hoorde ze wel, en an z'n hande was niet
te zien wat voor werk ie deed, met die hand
skoene an. Nou ja ,we hore 't wel, docht moe
der. Ondertussen had iederien bedat al voor
Sint op de kniese leit. Toen nag effies zinge
Dank u Sinterklaasje, en Sint en Piet ware
vort. Maar ze zag ok dat Maartje d'r achteran
stiefelde.
De hele familie zat weer om de tafel met
sukkelamelk, spikkelaas en taai. En deer
kwam Maartje opperdan met 'n vreemde knul.
Hij gaf vader en moeder 'n hand en zee: "Ik
ben Jan". "Dag Sunterklaas", zee moeder
zachie's - want kloine potjes hewwe grote ore
- en toen kwam 't verhaal.
Maartje had Jan vroegen "Ga je mee met
Sinterklaas nai ons thuis?" En Jan had zoid:
"Hillegaar op zicht zeker, met iederien d'r bai,
nei hoor, are keer maar. As ik nou Sunter
klaas mocht weze den loikt me dat wel wat,
maar aars niet". Dat liet Maartje zich gien twei
keer zegge, dus ze belde metien nei Zwarte
Piet om te vrage of Jan voor Sint mocht
speule, en dat mocht. En de leste zonde en
foutjes van iederien, deer wist Maartje ok nag
wel an te komme. Ze had 't allegaar voor Jan
opskreve, en die wist 't goed te brenge.
"En", zee Jan groös, "ik hew m'n hele
skoonfemilie al voor me op de kniese had, wie
doet me zuks na?!"
't Was 'n merakels mooie Sunterklaas dat
jaar.
Riet Wever-Appel.
Heldersche en Nieuwedieper Courant 10 dec 1871
Sinterklaas op Oudewal 4 Warmenhuizen
In de sinterklaastijd zat zwarte piet bij ons op
zolder. Hij had daar zijn bed staan dat was
altijd spannend. Overdag gingen we dan
kijken naar zijn bed, want dan lag hij er op.
Een zwart masker en een opgevuld bed. En
als het donker werd dan ging zwartepiet aan
het werk. Je hoorde hem dan zagen en
timmeren want dat kon vader Piet wel.
Moeder zei dan "Hoor je het, Piet is weer uit
bed". Hij maakte een poppenhuis of een
garage of een oude autopet weer als nieuw.
Om die tijd zag je ons niet meer op zolder.
Kees en Tinie Blokker.
Sunterklaas en het verhaal
van de Zwarte Hand
't Was altoid bar spannend in de Sunterklaas-
toid. Af en toe mocht je je kousie ophange.
Want skoentje zette, dat beurde allien
zaterdageivend. Dat kwam zo; deur de week
liepe we allegaar op klompe. Die konde niet
zomaar nat en smerig bai de kachel. Dus
werd 'r een stoel of klererekkie bai de kachel
zet, weer je je kous overheen mocht hange.
As je den wakker werd, ging je gauw koike of
Zwarte Piet deer wat in daan had. En ja hoor,
meistal 'n chocolabeessie of wat suikergoed.
Soms lag d'r ok nag een brieffie bai. Den wist
Zwarte Piet dat je wat niet goed dein had.
Men schrijft ons uit llaringcarspel, dd. 7 dezer;
„Sinterklaas heeft weder zijne jaarlijksche geschenken aan
oud en jong, aan rijk en arm doen uitreiken. De goede
Sint heeft de aigemeene armen dezer gemeente weder niet
vergeten. Elk behoeftig gezin ter dezer plaatse ontving 500
turven, toezegging van de ontvangst van 14 roggebrooden
(één per week), en eeiiige kazen. Dit gebeurt bier ieder
jaar, en wel uit een vast fonds. Iemand, in zijn leven te
Tutjeborn woonachtig, heeft zijne landerijen onder die voor
waarden aan de aigemeene armen vermaakt, toen hij zonder
erfgenamen na te laten overleed. De vermelde mtdeeling
wordt bekostigd uit de jaarlijksche landluiur. Vroeger werd
uitsluitend kaas uitgedeeld, maar men heeft begrepen dat
de mensch, eu vooral de arme bij kaas alleen niet kan
leven en vandaar de toevoeging van turf en brood. Welligt
dat later nog eens de kaas door vïecsch of spek wordt
vervangen. De bedoelde landerijen worden beheerd door
één lid van het Hervormde en één van het K. C. kerk
bestuur."
