MUSEUM SURMERHUIZEN IN EENIGENBURG.
Op aile zondagen van 6 april t/m 28 september van 11.00 - 17.00 uur is de tentoonstelling "Van de
wieg tot het graf" te bezichtigen.
Een tentoonstelling in het kader van het "Jaar van het religieus erfgoed", met objecten uit
particulier bezit en werken van regionale kunstenaars. Zie ook de website www.eenigenburg.nl
VAN TUITJENHORN TOT KUIPERGORDEL
Het leven van prof. Dr. Gerard Kuiper
Lezing op 1 maart 2008 op de jaarvergadering van
de H.V.H.
Hier volgt een samenvatting van de heel
interessante lezing van Henk Torenvlied over het
leven, het werken en de niet geringe
wetenschappelijke prestaties van Prof. Gerard
Kuiper.
Gerrit Pieter Kuiper (Tuitjenhorn, 7 december 1905
- Mexico-stad, 23 december 1973) was een
Amerikaanse astronoom van Nederlandse afkomst.
Hij werd geboren in het Noord-Hollandse
Tuitjenhorn (Gemeente Harenkarspel). Naar hem is
de Kuipergordel genoemd.
Kuiper was een periode werkzaam bij de Leidse
sterrenwacht en was tevens hoogleraar te Chicago
in de Verenigde Staten. Van 1935 tot 1937 was hij
assistent in het Lick Observatory in Californië. Twee
jaar later verkreeg hij het Amerikaanse
staatsburgerschap.
In de oorlog toegevoegd aan de staf van het
Amerikaanse leger in Engeland i.v.m ontwikkeling van de radar, terug naar Amerika
In januari 1945 maakte hij deel uit van "Alsos Mission of U.S.".
Daar bestond onder andere zijn taak uit het achterhalen hoever de Duitsers gevorderd waren met
het ontwikkelen van een atoombom. Hij opereerde direct achter het front. Ook moest hij, voor
Amerika belangrijke, Duitse geleerden op transport naar de Verenigde Staten proberen te zetten.
Van 1947 tot 1949 fungeerde hij als hoofd van het Yerkes Observatory en van 1957 tot 1960 van
het McDonald Observatory.
Als hoofd van het onderzoeksprogramma van de National Aeronautic and Space Administration's
Ranger hield hij zich bezig met het onderzoek naar planeten, kometen, planetoïden en
maankraters. Hij stelde een theorie samen over het ontstaan van planeten.
In 1951 suggereerde hij het bestaan van een brede gordel van komeetachtige, uit rots en ijs
bestaande objecten en planetoïden buiten de baan van de planeet Neptunus. Het bood onder
meer een verklaring voor de vorming van de dwergplaneet Pluto. In de gordel zouden eveneens
kometen kunnen ontstaan. Het bestaan van de Kuipergordel, zoals het gebied genoemd werd,
werd pas ruim 40 jaar later bevestigd met de ontdekking van een tweede object (naast Pluto en
haar maan Charon). Daarna is het bestaan van nog meer objecten in de gordel aangetoond.
Henk Torenvlied.
-3-
