EEN NIET ZO GESLAAGDE PROEFRIT IN DE ALKMAARDER HOUT. Bij toeval kwam, vrijwel tegelijk met voorgaand stuk van Sam, een ander verhaal over een ongeluk ditmaal met paard en wagen onder onze aandacht. Het leek ons aardig ze na elkaar te plaatsen en u de gelegenheid te geven er even bij stil te staan dat het volgende ongeval 300 jaar later plaats vond, nl in 1904. Aan de wijze van vervoer was in al die jaren eigenlijk niets veranderd. Natuurlijk reed hier en daar al een stoomtreintje maar buiten de grote steden was alles nog bij het oude, het vervoer bestond nog steeds uit de benenwagen, de trekschuit en paard, al of niet "en wagen". Waar komt dit verhaal vandaan? Begin 1904 emigreerde Simon Pronk met zijn vrouw Zus Mosch naar Amerika. Simon was de zoon van Nicolaas Pronk, veehouder te Schoorldam en getrouwd geweest met Geertje Buren en met Maartje Wognum. Na haar overlijden trouwde hij met Christina Lingerak, die ook al weduwe was, zij was eerder gehuwd met Jan Dekker, beurtschipper in Schoorldam. Nicolaas verrichtte ook werkzaamheden voor de notaris, hij schreef mooi en zijn taalgebruik laat niets te wensen over. Om even de link naar heden ten dage te leggen, zij hadden een zoon Piet (van de veiling) die de vader was van (onder meer) Trien van Cas en Freek uit de Fabrieksstraaat. Nicolaas schreef regelmatig naar de kinderen en vertelde dan alles wat zich in het dorp en in Schoorl had voorgedaan sedert zijn vorig schrijven. Dat gaat als volgt: (wij veranderen niets aan zijn brief!!): Den 16® februari is Kees Frans van Warmenhuizen overleden, zeer plotseling, met een specie van beroerte. Ook dien bewuste datum is in Alkmaar een ongeluk te beurt gevallen een paar onzer gemeentenaren te weten, P. Sevenhuijzen Hz. en Jac. Swan van Warmenhuizen. Genoemden zouden van J. Delver, de paardenhandelaar een paard kopen en hetzelve bespannen om te zien of het aan de eischen zoude voldoen. Genoemde heren en ook Delver gaan de Hout in rijden, nauwelijks zijn zij op rit of het paard op hol, zoo dat het ai spoedig met volle vaart tegen een boom op holde zoo dat Swan en Delver door dat raak loopen geheel uit de kar en voorbij het paard kwamen te vallen; doch Sevenhuijzen geraakte tusschen kar en boom bekneld. Hij moest direct per brancard naar het St. Elisabeth gesticht vervoerd worden. Na onderzoek van de heeren doctoren waren rug en ribben zoo opgezet dat dat zij direct niet constateeren kende wat en hoe kwaad het geval voor zoo ver was. Nader bleek dat de gekwetste er niet zoo spoedig vandaan mocht want hij was zwaar gewond en de man is ook heden nog in het gesticht. Swan en Delver zijn er beiden met de schrik afgeloopen. Toen dat dit ongeluk te Alkmaar had plaats gehad, werd er te Alkmaar getelegrafeerd naar de vrouw van Sevenhuijzen, dat het er niet goed zat omtrent haar man Dus dien vrouw, zeer ontdaan, begeeft zich direct naar haar broeder, P. Sevenhuijzen met het verzoek haar tot Alkmaar te brengen, dus natuurlijk hier werd direct gehoor aan gegeven en haar broeder gelastte Maartje dat haar knecht dan maar spoedig het rijtuig zoude inspannen, middelerwijl kwam hij dan wel bij haar om de reis naar Alkmaar te aanvaarden. Zie daar, pas zijn zij op reis of bij de Noorderbrug in Warmenhuizen daar loopt het Lamoen van de wagen en gaan beiden regelrecht te water. Zoo dat Sevenhuizen zijn medegezel of zuster ter water onder het rijtuig vandaan halen moest, doch verder met goeden afloop. Maar groote vertraging in de reis want toen moesten zij toch eerst drogen kleeren aantrekken, wat gebeurde bij de vrouw van Jb Swan, wiens man ook een der proefritmakers die voor hun reis zoo ongelukkig was. 13 februari is overleden Piet Kamper onze oude gemeentewerker, enz.!! U ziet, het enige echte verschil in die 300!! Jaar is het feit dat men gebruik kon maken van de telegrafie, wat overigens ook nog niet zo lang mogelijk was. Als we ons dan even realiseren wat er nu na nauwelijks honderd jaar allemaal kan en mogelijk is dan vraag je je toch af wat we met al die "verbeteringen" aan moeten. Walter Lingerak. Met dank aan Nico Pronk, die ons deze brieven toespeelde en permissie gaf er gedeelten uit over te nemen. -21-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2006 | | pagina 23