VAN DE REDACTIE
In de vorige Zichten hebben we een aantal keer de tekst in twee kolommen opgenomen. Gezien
de positieve reacties op deze indeling hebben we besloten om het grootste deel van deze Zicht in
twee kolommen af te drukken. Het wordt beter leesbaar gevonden om twee kolommen te
gebruiken in plaats van lange regels tekst.
Zoals beloofd in deze Zicht het volgende deel van de herinneringen uit het verleden door Klaas
Vlam. Verder ook deze keer het verhaal over twee militairen overzee, over onze moeders die niet
werkten, maar aanwijzingen hadden over hoe de woning verwarmd moest worden. Ook spitten o.a.
we door de historie van de voormalige gemeente Sint Maarten.
IN MEMORIAM JAAP BEEMSTERBOER
6 februari 1929 geboren te Spanbroek
Op 23 augustus is onze voorzitter overleden op 76 jarige leeftijd. Een doorzetter en een
organisator tot en met. Dat komt, vertelt zijn vrouw Bora Beemsterboer, omdat hij op 18-jarige
leeftijd als oudste van een gezin van zes kinderen zijn vader verloor en zijn moeder ook meteen al
veel aan hem overliet. Het heeft er dus altijd in gezeten en hij kon het ook. Hij heeft eerst de
kweekschool gedaan in Beverwijk. Hij heeft een paar jaar les gegeven op een lagere school in
Spanbroek en ook een paar jaar in Wognum. Zijn vrouw komt ook uit Spanbroek. Ze zijn 51 jaar
getrouwd geweest.
Toen hij benoemd werd als hoofd van de vglo (voortgezet lager onderwijs) in Tuitjenhorn, zijn ze
daar naartoe verhuisd. Daar heeft hij zelf ook nog 8 jaar les gegeven en heeft uit de periode de
bijnaam meester Beemsterboer gekregen. Kinderen die meer in hun mars hadden, werden door
hem gestimuleerd elders in Nederland opleidingen te volgen. Hierna is hij directeur geworden van
de lagere en middelbare detailhandelschool in Amsterdam, wat hij 23 jaar gedaan heeft, tot aan
zijn pensioen. Of hij deze baan aannam, moest hij toen in een dag beslissen! De eerste jaren gaf
hij hier ook zelf les. Meestal handelskennis, maar hij was zo allround vertelt zijn vrouw dat hij alles
wel gaf, want alles moest doorgaan. Hij regelde zelfs nog kinderopvang als hij vond dat lessen
door moesten gaan.
Hij is voorzitter geworden van het directeurenoverleg van de detailhandelscholen in heel
Nederland en heeft hier ook na zijn pensioen nog veel in gedaan. Hij kon goed met Den Haag
omgaan en ging daar ook zelf heen. Tussentijds is hij voorzitter geweest van het bestuur van
Mater Amabilis in Tuitjenhorn, de middenstands-avondschool. Dit deed hij voor het contact want in
Amsterdam stond hij er verder van af. Zo is hij ook ongeveer 15 jaar DE sinterklaas geweest van
Tuitjenhorn. Hij werd binnengehaald en ontvangen door de burgemeester. Ook bezocht hij als
Sinterklaas de scholen. Dit altijd met twee dezelfde zwarte Pieten, twee goede toneelspelers. Hij
vond de contacten in het dorp erg belangrijk en zijn vrouw Bora nog steeds.
Toen hij 70 werd vielen er wat dingen weg en toen is hij zich gaan interesseren in de historie. Hij is
toen gevraagd als voorzitter van onze vereniging, wat hij met veel plezier gedaan heeft. Het laatste
jaar is hij nog mede-oprichter geweest van de historische vereniging in Spanbroek.
Hij is lid geweest van de Lions en de laatste jaren van Probus, wat hij met veel plezier deed.
De voorzitter daarvan heeft ook gesproken op zijn begrafenis.
Heel belangrijk voor hem was een gebouw voor ons als historische vereniging en het is jammer dat
hij dat niet meer heeft mogen meemaken. Ook ligt er een boek op stapel van hem zelf met de titel
"De Meester met het strikje", maar dat heeft allemaal geen haast zegt Bora.
We missen een gedreven voorzitter, die van anderen eiste wat hij ook van zichzelf eiste: woord
houden en ook uitvoeren als je iets belooft! En dat gaf natuurlijk ook wel eens conflicten. Maar zo
is het leven, zegt Bora.
Monique Zwetsloot.
-3-
