VAN DE PENNINGMEESTER
Op het moment, dat ik dit schrijf, zijn er nog slechts drie niet betalers. En ook twee adverteerders
hebben nog niet betaald. Ik hoop dat deze vijf het te betalen bedrag alsnog zullen overmaken.
Dan iets over huisgenoot/genote. Als u lid bent, is dat voor een persoon. Slechts Eu 7.00 een laag
bedrag. Maar wel voor een persoon. De vrouw of partner kan huisgenoot lid worden voor Eu 5.00 per
jaar. Bij een jaarvergadering, of lezing, of excursie, krijgt u dan, net als een lid, gratis een kop koffie en
ook gratis toegang. Dus als er iemand lid is op een adres, is een persoon lid. Ik hoop, dat het u nu echt
duidelijk is.
Met groeten, Jan Barsingerhorn
PS. De avond op 5 november j.l. was in principe alleen voor leden. Als U nog huisgenote lid wilt
worden kan dat. Maak Eu 5.00 over op giro 3096439 tnv. Historische Vereniging Harenkarspel te
Warmenhuizen. Alvast bedankt.
DE MIDDENSTAND VAN SINT MAARTEN TUSSEN 1930 EN 2000
Jan Jonker weet er nog van: "de middenstand van Sint Maarten en de teloorgang tussen 1930 en
2000. Dit is het verhaal geschreven door Jan Jonker en bewerkt door Jaap Beemsterboer. Achteraan
dit artikel staan de beschreven huizen met de bij de tekst horende nummers op een kaartje vermeld.
Bij een openbare verkoping, op 6 november 1929 te Sint Maarten in café Zwakman, kocht mijn vader,
Klaas Jonker, een huis, erf en een perceel weiland groot 52 snezen. Het huis was tot dan bewoond
door Giel Wit, die het beroep van binnenvisser uitoefende. Zijn schuitje en wat viskaren lagen aan de
overkant van de weg in de Veersloot. Giel zelf verhuisde naar de Hoge Buurt. Op 2 mei 1930
verhuisden wij vanuit Dirkshorn naar onze nieuwe bestemming, Wijzend B. 59, in Sint Maarten.
Evenals de meeste bewoners van het dorp waren onze buren ook boeren en landbouwers. Ik kwam
toen in de vierde klas bij meester De Vries. Mijn schoolkameraden van het dorpsend waren Joop en
Bertus Jonker Pzn, Klaas Hemmer en Wim van der Steen.
In het voorjaar was ons grasland al gescheurd en geschikt gemaakt voor de tuinbouw. In de eerste
week van juni werden de koolplanten gezet. De start was niet zo best omdat op 12 juni een hevig
onweer losbarstte, gepaard met een enorme hoeveelheid regen. Het hele land kwam blank te staan en
een groot deel van de koolplanten werden uitgespoeld. Op de landbouwschool in Schagen werd 128
mm neerslag gemeten. Wij hadden beslist niet minder. We hadden toen wel een huis en land, maar er
moest ook nog een koolboet gebouwd worden. Dat werd in oktober 1930 gedaan door Piet de Geus,
de dorpstimmerman. Het metselwerk deed Karei Numan samen met zijn opperman Arie Kossen. Dirk
Koning was de knecht van Piet de Geus. Vader slaagde er wel in om in november al zijn kool in de
nieuwe schuur op te slaan. nr 12 op het kaartje
We gaan het dorp Sint Maarten zelf binnen: daar stonden omstreeks 1930 achtentachtig woonhuizen
en in veel daarvan waren winkeltjes of bedrijfjes gevestigd. Voorbij het bruggetje over de Veersloot
komen we op de Herenweg. Direct al komen we bij het in tweeën bewoonde huisje van Reijer Bouwen,
die als bejaarde man nog met groenten ventte. Hij is in 1931 overleden. Daarna is zijn woning
leeggehaald om er een garage voor Chris Hoogland, die wat verderop op 't Hoog woonde, te maken.
Chris was varkenshandelaar en had ook een paar varkenstallen. Zijn vrouw heette Catrien, zij was de
dochter van Jb. Schermerhorn, voormalig kastelein van café 'Rust en Lust'. Met hun kinderen Jaap,
Tinie, Marie en Jan liep ik vaak samen naar school. 17
Een paar huizen verder was de smederij van Jan van der Ham die met Trijntje Schoen getrouwd was.
Hij was een zogenaamde grof-, hoef- en kachelsmid. Kort voor de tweede wereldoorlog nam hun zoon
Jan jr., getrouwd met Pietje Bellis uit Petten, de zaak over. In 1939 werd hij in militaire dienst
opgeroepen tijdens de 'mobilisatie'. Zijn vader kwam weer in de smederij en hij werd bijgestaan door
zwager Arie Bellis. Nadat Jan jr. in 1940 weer thuis kwam zette hij de zaak weer voort en nam hij toen
Co Scherpenzeel aan als knecht. Naast smid was Jan jr. ook lijnwerker, in dienst van het elektrici
teitsbedrijf PEN. Geleidelijk aan breidde hij zijn nering uit met de handel in fietsen en huishoudelijke
artikelen. Omdat zijn zoon, ook weer een Jan, er voor koos om te gaan weken op de Marinewerf in
