speculaas is natuurlijk niet los te denken van (bisschop) Sint Nicolaas. Het strooien van veel grote
pepernoten verwijst naar vroegere vruchtbaarheidsriten, die in de Sinterklaastijd werden opgevoerd.
Het is te vergelijken met het gooien van confetti of rijst bij een bruiloft.
Het idee dat Sinterklaas uit Spanje komt, en niet uit Turkije, heeft te maken met de handelsschepen
die in de 16e eeuw uit Spanje naar Nederland kwamen, en allerlei kostbare geschenken en lekkernijen
meebrachten. De 17e eeuwers vierden Sint Nicolaasavond gewoon zonder veel besef van de diepere
betekenis. Over de oorsprong van zwarte Piet bestaan verschillende denkwijzen. Er wordt beweerd dat
zwarte Piet een duivel is, die eeuwen geleden door Sint Nicolaas werd overwonnen. Hij werd eerst
geketend meegevoerd, maar mocht later vrij rond lopen om Sinterklaas te helpen.
Een ander verhaal vertelt dat zwarte Piet een Ethiopisch weesjongetje was, dat door zeerovers te koop
werd aangeboden. Sint Nicolaas kocht hem en liet hem vrij, maar de jongen bleef achter hem
aanlopen. Sint Nicolaas nam de jongen mee en voedde hem op, en hij kreeg een pagepak aan. Pages
waren de persoonlijke dienaren van hooggeplaatste heren, zoals hertogen, prinsen en ook bis
schoppen. Het pieten pak is dus eigenlijk een "page pak". Een derde verklaring is dat zwarte Piet een
"gewone" knecht van Sinterklaas was. Zijn zwarte kleur zou zijn ontstaan omdat hij door de schoor
steen moest kruipen om de cadeaus te bezorgen, en zijn roe was ervoor om de schoorsteen schoon te
vegen. Vroeger waren zwarte Pieten zwart als roet, maar dan uitgedost als duivels die bonkten op de
deuren en ramen, en rammelden met hun kettingen. Het was de bedoeling om kinderen en
volwassenen zoveel mogelijk schrik aan te jagen. Tegenwoordig zijn Pieten veel vriendelijker.
Sam Schipper.
DE OVERDENKING VAN DE PENNINGMEESTER
In verband met het 12 1/2 jarig jubileum op 4 oktober 2004 heb ik een overdenking geschreven:
Deze 26e Zicht op Haringcarspel is het laatste blad van het jaar 2004. Het jaar 2004 was een belang
rijk jaar. Op 4 oktober 2004 bestond de HVH 12 1/2 jaar. Een datum om even op terug te komen. De
vraag, die ik mezelf de laatste weken gesteld heb is, heb ik er goed aan gedaan om me, in januari
1992, met de historie te gaan bezighouden? Is het de moeite waard geweest? Zijn we op de goede
weg met de Vereniging? Het hangt denk ik mede van je stemming af, hoe je het verhaal op papier gaat
zetten. Bijna 900 leden, op 21 oktober precies 892, dat is fantastisch. Er is dus behoefte aan, zou je
zeggen. Worden de mensen, onze leden, bewuster van hetgeen onze gemeente te bieden heeft. En
hoe het was...
Mijn bedoeling in 1992 was en is nog steeds, de mensen bewust te maken van het gebied waarin wij
wonen. Een lage contributie, was Fl. 15,00 nu 7.00, zodat veel mensen zich bij ons kunnen
aansluiten. De contributie is vanaf het begin steeds hetzelfde gebleven. Waar maak je dat nog mee.
En we kunnen jaarlijks nog steeds een bedrag opzij leggen. Het bedrag van de Beheersstichting groeit
nog steeds.
Als de bouwplannen bij Daalimpex doorgaan en er een gebouw voor de Historische Vereniging
Harenkarspel (HVH) neergezet zal worden, zullen we alles opnieuw bekijken. Maar we hebben dan een
eigen bedrag en ook het bedrag van de gemeente kunnen we tzt. tegemoet zien.
Het bestuur van 1992 is nog steeds bij de HVH betrokken. Jan Bakker, de eerste Voorzitter, is
verhuisd maar is nog altijd begaan met de vereniging. Ook Dick Veldboer is via zijn vrouw betrokken bij
de club. Pauline Stolk-Macquine is verhuisd, maar is als Erelid nog steeds met haar hart bij de HVH
aanwezig. Jaap Mooij is als Archivaris een onmisbaar rustpunt. Zelf ben ik ook nog actief in diverse
hoedanigheden. Het blijft "mijn" club.
We hebben nu een groter bestuur, met diverse nieuwe mensen. Allen zeer betrokken bij de HVH. Wat
hebben we nog te wensen? Maandelijks komen we bij elkaar met het bestuur. Een korte vergadering
waar alles wordt besproken. En ook de Redactie vergadert regelmatig.
Onze Voorzitter Jaap Beemsterboer zei in de laatste nieuwsbrief, dat het besturen van de HVH een
genoegen is. Ik kan het daar roerend mee eens zijn. Laten we maar rustig zo doorgaan lijkt me.
Wie mijn gedachten met me wil delen mag me schrijven of E mailen, ibarsinqerhorn@hotmail.com
Jan Barsingerhorn.
12
