gingen met de bus mee, het bedrijf groeide. Eind 1925 werd opa echter ziek. Hij overleed 2 januari
1926, viereneenhalf jaar na de start van het bedrijf. Dit was een grote klap voor de familie. Opoe
ontpopte zich echter als een uitstekende zakenvrouw. Zij zette het bedrijf voort met haar vijf kinderen,
waarvan Jaap en Trien de oudsten waren. De zaken gingen zo goed dat er meer bussen konden
worden aangeschaft, en wel bij Jac. Met in Alkmaar, een bekende carosserie bouwer in die tijd.
Op deze foto, met vader Jaap Spaans, is duidelijk te lezen "Dirkshorn - Alkmaar"
en "Wed. J. Spaans - Kalverdijk
Twee buslijnen waren er. De belangrijkste die van Dirkshorn - Warmenhuizen - Koedijk - Alkmaar,
vlotbrug over, halte Friesebrug bij café "Het Hoornsche Veerhuis", nu nog bestaand als café "De Brug".
De tweede was die van Oudkarspel - Dirkshorn - 't Rijpje - Sint Maarten - Koedijk - Alkmaar halte
Friesebrug. Verder dan de "Luizenknip" mocht die bus niet komen i.v.m. de concessie van de
Langedijker bus de HABO.
Behalve de stopplaatsen in het midden van Tuitjenhorn en Warmenhuizen, de hoek bij Kauw (nu Only
You) en het gemeentehuis was er in die tijd eigenlijk geen vaste halteplaats. Men stak zijn hand uit en
de bus stopte. Overigens wist de chauffeur meestal wel waar de passagier er uit moest. Vooral langs
het lange Koedijk wist men deze service wel te waarderen.
De zaken gingen zeer voorspoedig mede door de populaire Jaap.
Jaap ontmoette in die tijd in de bus een meisje. Stien te Buck waarmee hij op 24 april 1929 trouwde.
Na precies anderhalfjaar werd ik, Jan, op 24 oktober 1930 geboren als eerste kleinkind van Jan en
Anna Spaans. Jan groeide als kool en ging veel met moeder naar opoe. Toen ik wat groter werd, ging
ik vaak alleen even naar opoe, ook al omdat daar altijd wat te beleven was met al die bussen zo rond
het huis. Want voor de rest was er op Kalverdijk niet zoveel te beleven. Ik herinner me nog heel goed,
dat er eens een neger op het dorp liep. Ik had nog nooit een neger gezien, en kroop van schrik achter
mijn moeders rokken. Later ging ik naar school in Warmenhuizen, met de bus natuurlijk.
De firma werd steeds rijker aan geld en aan kleinkinderen. Omdat er behoefte ontstond aan reizen
werd er een touringcar besteld. Hier konden 19 personen in en hij was met pluche bekleed, een
prachtwagen! Er werd volop gebruik van gemaakt voor reisjes naar Amsterdam, naar Oud Valkenveen
met prachtige speeltuinen. Het bedrijf groeide uit tot een florerende onderneming met al snel 5 bussen
op de weg. Niet alleen de genoemde vaste lijndiensten maar ook andere diensten werden
aangeboden, zoals uitgaan met verenigingen, het organiseren van uitjes, bijv. naar theater Carré
(Buzio), op zondag de voetballers naar hun uitwedstrijden, alles werd opgepakt. Zo reed er op
zondagmorgen ook een apart busje met kerkgangers van Kalverdijk naar Tuitjenhorn en weer terug.
30
