GEESTMERAMBACHT
Ik denk nog wel d'ers terug an de toid dat me vader
Een bouwertje was met een paar snais land op 't Ril
Weerop ie kool en piepers teelde
En uie en gladiole. de hande reeuw van 't eelt.
In 't voorjaar te koolplante angeve, de kobus om de nek
Den most we soches om voif ure d'r uit
De stikkebuul vol, een mandfles vol met water
En we stapte, vader met klotje en mauwvessie in de skuit.
Buur Entes ging al met 't skuitje te melke
Bai Kuipers bossie een rot, en 'twas stil op de Meersloot
Je zagge een nevelsliert boven 't water,
De zon was er nog niet. maar de lucht kleurde al rood.
Me vader douwde z'n kloet deur 't water
Wai genote en zate op de voorplecht
Wat konne die mense vroeger goed vare
De skuit week nooit of, voer altoid keersrecht.
Maar as we boi 't land kwamme den most 't beure
Je maakte dage van tien, twaalf uur
De kiefte en de riethenne ware je vriende
Je voelde je opnomen deur de netuur
Ik weet nog precies hoe de slote luchtte
Hoe Jan Eei, Japie Hoorn en Gert van der Molen hun fukke zette
Deer mocht je van vader niet inkoike
Op 't hellinkie van Siemen Potveer stinge altoid wel 'n deel vlette.
Met opa en vader te kieftaiere zoeke nei de Greb
Je bakkes houwe en loere vanuit de vlet
In de voorplecht lagge twunteg groen gespikkelde aitjes
Verdomme, an 't end van de middeg ware ze deur de joos hillegaar plet.
's Wmters kon je verskrikkeleke flarde skaasse
De duizend ailandetochte, je krege een kop as een boeier
Hillegaar van Luizeknip nei Koedaik
In de ouwe kantine van SIS was d'r Poeier
't Ais hield altaid slecht bai Spaannes breg
Niet d'r op joos, aars gaanje d'r deurheen zoi Jan Pronk,
Wai skaaste deur nai Warmetuut.
Maar hai prebeerde 't zelf en hai zonk.
En dat is maar amperan vaifendertig jaar leden
Toen is de verkaveling kommen, iederien most mee met de taid
Maar evengoed hewwe we ok wat verlore,
De akkers, de ailande... die binne we kwait.
Harrie Boon
3
