snel kreeg zij daarbij de nodige hulp. Een van de eerste meisjes die haar kwam helpen was Lief
Nannes van "het buurtje" (de Stationsstraat) Een fantastische vrouw zij trouwde later met Jan
Pronk (Sik). Zij was 6 dagen in de week van 's ochtends 7 uur tot 's avonds 7 uur aanwezig en
kwam vaak ook op zondag nog even kijken of zij een handje toe moest steken. Lief werd in feite
een deel van het gezin en werd door de kinderen dan ook "tante Lief" genoemd. Zij heeft die naam
tot haar dood toe gehouden.
De jaarlijkse schoonmaak van de winkel gebeurde in de regel 's nachts. Er werd dan gewoon een
hele nacht doorgewerkt. Dit met behulp van een aantal vrouwen zoals Lief, de zussen van Lief, de
meiden van Dirk te Buck, Gre van Wonderen-Hilhorst, Gre Karsten, Riet Blankendaal, zus Koos
van Duin enz. Een tijd van hard werken maar het kweekte wel een band.
Het maken van etalage's was altijd avondwerk en gebeurde vaak met collega Boot uit Dirkshorn.
Op een bepaald moment moesten de etalage's verbouwd worden. Dat gebeurde 's nachts door Jo
Kemper.
Voordat de eigen kinderen naar school gingen moesten er eerst boodschappen klaar worden
gemaakt die dan vaak voor acht uur 's morgens al bij de klanten thuis werden bezorgd of, als de
deur nog vast was, in het klompenhossie of op de dars werden neergezet. Zo werden er uren
gemaakt, ontzettend veel uren. Maar zo ook hield de zaak bestaansrecht en werd deze langzaam
maar zeker groter.
Het kruideniersbedrijf was arbeidsintensief. Voordat de klant haar bestelling in huis had ging
Siemen eerst bij de klanten langs om te vragen wat er nodig was. Vervolgens moest dat thuis
worden uitgewerkt, moest achter de bestelling de nodige toelichting worden geplaatst en de
prijzen van de artikelen werden ingevuld. Vervolgens werd deze bestelling door Agie klaar
gemaakt. Deze bestelling ging na controle in de mand van de transportfiets en werden door
Siemen weggebracht. In die tijd was het niet zo dat alles contant werd betaald. Vaak werd een
gedeelte betaald en kwam de rest als er kool was verkocht of als de kinderbijslag was ontvangen.
Dat vergde natuurlijk ook weer een hele administratie waar meestal de zondagmiddag aan werd
besteed.
Langzaam maar zeker veranderde alles. De mensen kregen meer geld omhanden en het
opschrijven verdween. Wat ook verdween waren de vele kleine leveranciers. Jan de Wit
Margarine verdween, Dekker Kaashandel verdween, Klavers groothandel verdween. Ook veel
collega's uit het dorp sloten hun winkel. De winkel van Siemen en Agie sloot zich aan bij Albert
Heyn. Maar het proces van steeds groter wordende bedrijven gaat door. Dit omdat we het met zijn
allen zo willen.
29
