In 1977 toen de school 75 jaar bestond werd een interview afgenomen bij dhr. Klaas Gootjes, een
van de eerste leerlingen van de school. Hij was toen 85 jaar en woonde in Schagen. Het is mooi
om te lezen hoe herinneringen aan die tijd werden opgehaald. We laten het "vraaggesprek" hier
volgen zoals het toen opgenomen werd.
KLAAS GOOTJES. EEN LEERLING UIT 1902.
Op een mistige januarimiddag bellen we aan bij Klaas Gootjes, Stationsweg 1 in Schagen. Hij was
één van de leerlingen die bij de oprichting van de School met de Bijbel in 1902 stond
ingeschreven.
Hoewel hij nu 85 jaar is en genieten mag van een gezonde oude dag, vermeldt de telefoongids
nog steeds, dat hij landbouwer is. Dat typeert tevens de enorme vitaliteit van deze oud-leerling.
Wie van de ouderen kent hem niet in zijn autootje, het "pientere pookje" in slow-motion stand,
hoofd links, hoofd rechts, kijkend over de akkers, met een paar lastige automobilisten luid
claxonerend achter hem aan
Op die mistige middag halen we enkele herinneringen op uit het verleden. Als 11-jarige jongen
kwam hij in de 5e-klas van de nieuwe christelijke school bij meester Nieuwenhuizen. De overgang
van openbare school naar christelijke school viel helemaal niet mee. Eén meester met 6 klassen!
Kinderen afkomstig van verschillende scholen. Een flinke vent die dat klaart!
Maar het ging. Alle kinderen kwamen lopend, zelfs van Tjallewal. Er moesten leerlingen "geleend"
worden: Willem Grin uit Krabbendam, Mina en Piet ("rooie Piet") leterson uit Rijnsburg (schoonzus
en zwager van meester Nieuwenhuizen). Zich nu nog verkneuterend, herinnert Gootjes zich, hoe
bang meester voor water was. Aan zwemmen en schaatsenrijden had hij een broertje dood.
Wat een plezier had de schooljeugd in 1902, toen "rooie Piet" vrolijk rondzwom in de Stroeter Wiel
terwijl een delegatie kinderen luid roepend meester deelgenoot maakte: "Meester, Piet is in de
Wiel gevallen En wat waren de kinderen boos, toen ze in de winter van 1902-1903 niet
mochten schaatsen op de del achter de kerk. "Klaas", zei meester Nieuwenhuizen, jij moet er op
toezien dat er geen anderen op het ijs komen". "Goed meester", zei Klaas. Maar Klaas
interpreteerde het op zijn eigen manier-, "anderen er niet op, dus ik wel!" En zo reed Klaas
baantje na baantje. Al gauw gingen toen dan ook andere kinderen op het ijs. TotdatTrijn Rus
er doorzakte.
Het schoolfeest was een topper Er waren soms 40 paard-en-wagens voor 30-35 kinderen. Groot
en klein ging mee, deed mee, mende mee, zong mee. Willem Kok en meester Nieuwenhuizen-
reden voorop naar Schoorl, Bergen of Egmond.
Op de terugweg fungeerden ze als bezemwagen. Grote opschudding ontstond eens op het strand,
toen een meisje haar broek kwijt was. Overal zoeken, tot bleek, dat een ander meisje twee
broeken aan had. Daar zoek je niet
Toch: een groots moment, de christelijke school. Voor de ouders was het een groot offer. Een
arbeider verdiende, behalve vrij wonen en melk, maar f. 6,~ per week. Gootjes herinnert zich nog,
hoe ze om tafel zaten en vader God een zegen bad over de nieuwe school: een aangrijpend
moment. Het plotselinge sterven van Guus Kaay op weg van huis naar school staat onuitwisbaar in
het geheugen van die schooljeugd gegrift, evenals het overlijden van Marijke Paarlberg.
De "ijsbaan-wachter" uit de eerste 5e klas van het eerste jaar uit de levensloop van deze School
met de Bijbel is nu 85 jaar. Talloze draden hebben hem verbonden met de Stroeter school, eerst
als leerling, later als bestuurslid. Nog stééds voelt hij zich sterk verbonden met onze school, die nu
z'n kleinkinderen bezoeken. De wens, dat het de school goed mag gaan met de zegen van God,
vertolken de woorden van Klaas Gootjes. Op de reünie 11 maart wil hij, zo mogelijk, graag
aanwezig zijn, al moet hij reeds per 1 maart het tijdschema van z'n middagdutje bijstellen!
Wij heten hém, en met hem alle oud-leerlingen, graag welkom!
24
