Zijn vroegere secretaresse heeft inmiddels uitgezocht dat van zijn hand zo'n 275 artikelen en boeken
zijn verschenen.
Gerard Kuiper stierf zoals gezegd op het toppunt van zijn roem. Een groot geleerde, geboren uit
eenvoudige ouders, in een onbekend dorp. Zijn werkzaam leven is hiermee geschetst, onderbelicht is
de persoon Kuiper. Een harde werker, belangstellend voor iedereen, een sterke persoonlijkheid. Hij
verafschuwde dikdoenerij en was lang niet vriendelijk bij het niet nakomen van toezeggingen.
Tuitjenhom is trots op hem en eert hem met een standbeeld.
Het zijn beslist niet alleen de astronomen van de Verenigde Staten die Professor Doctor Gerard P.
Kuiper veel dank verschuldigd zijn.
Tuitjenhom, 2001
Jaap Beemsterboer
VAN DHR. A.C. SMIT UIT SCHAGEN KREGEN WE HET VOLGENDE VERHAAL
OVER EEN 'ONTMOETING' MET GERRIT KUIPER.
Het was najaar 1923 in Dirkshom en gymavond. Zo omstreeks 8 uur met mede gymnasten naar huis
lopend zagen we plots aan de Z.O. hemel een lichtbol naar beneden vallen, die ook nog een lichtende
streep achter zich had. Er werd druk over gesproken natuurlijk en thuiskomend werd het bijzondere
voorval druk besproken. 1 Uur later werd er gebeld en kwam vader met een 'mijnheer' binnen. Het
was Gerrit Kuiper. Hij kwam bij ons naar de juiste tijd vragen. Niet vreemd voor ons, omdat wij in
Dirkshorn de enigen waren met de exacte tijd. Er was nog geen radio o.i.d. en bij ons in het
postkantoor hing een horloge ter grootte van een bierviltje. Dagelijks werd dat gelijk gesteld middels
een telefoontje naar Schagen. Kerkklokken gaven zelden de juiste tijd aan, en als bij ons op het
postkantoor telegrammen verzonden moesten worden, moest daar de juiste tijd op staan.
Wij waren ook de enigen die in die jaren in Dirkshorn telefoon hadden. Als iemand persoonlijk een
bericht wilde overbrengen moest dat via het wandtoestel in het kantoorgebouw.
Vader gaf Kuiper de juiste tijd en die vertelde
ons over een bijzonder gebeuren dat die
avond plaats zou vinden. Het bleek hetzelfde
te zijn als wij die avond hadden
waargenomen. Toen hij hoorde dat ik het had
gezien moest hij alles weten over de hoogte,
de richting, de tijd enz. Ik wist natuurlijk niet zo
veel, maar voor hem was alles heel belangrijk.
Na nog gezellig napraten vertrok hij weer, en
zelf denk je er niet meer aan, wat de bol en de
streep geweest zijn weet ik ook niet.
Ik weet niet of Kuiper toen nog studeerde of
onderwijzer was. Hij heeft naar ik meen bij
meester Blad in Kerkbuurt voor de klas
gestaan. De jeugd van Kalverdijk ging daar in
die tijd naar school, later naar Dirkshorn.
Zo omstreeks 1923 heeft de vader van Gerrit Kuiper, die kleermaker was, een winterjas voor me
gemaakt van een oude postcape. Als je bij hem kwam, zat hij boven met de benen kruislings op een
grote werktafel.
7
