Anderen waren minder boekhoudkundig geweest en moesten hiervan nu de gevolgen ondervinden. Dit
had tot gevolg dat het hierboven genoemde bedrag niet in zijn geheel behoefde te worden uitgekeerd.
Door de soepele opstelling van de ruilverkavelingscommissie en met medewerking van de
visserij inspecteurs in de provincie Noord-Holland zijn daarna de overgebleven gelden in gelijke porties
onder alle gedupeerde vissers verdeeld.
Maar wat betekent nu een bepaald uitgekeerd bedrag aan geld als je hiervoor zoveel moet
inleveren? Het zelfstandige beroep dat je jarenlang hebt uitgeoefend, de vrijheid van handelen hierin.
En altijd gewend om in de vrije natuur te zijn met die grote ruimte om je heen, alles te zien groeien en
bloeien.
Het was opeens een andere wereld geworden, er moest naar werk worden gezocht en het
bekende spreekwoord "beter kleine baas dan grote knecht", was voor de vissers niet meer van
toepassing.
In de periode dat met grote stemmenmeerderheid van belanghebbenden werd besloten de polder
Geestmerambacht door ruilverkaveling te gaan veranderen van vaar- tot rijpolder betekende dit voor de
vissers zo ongeveer hun doodvonnis. Hieraan voorafgaande was er op de extra gehouden algemene
ledenvergadering iemand die een geheel andere polder in zijn gedachten had. Niet de sloten en slootjes
gaan dempen, maar laten uitbaggeren. Deze bagger zou gemakkelijke op alle akkers en weilanden
kunnen worden gebracht welke immers rondom in het water lagen. Er zou dan een natuurgebied zijn
ontstaan dat niet alleen uniek zou zijn geweest in Nederland maar in de gehele wereld.
De aanduiding langs de wegen zoals in de herfst gebruikelijk is: "koolcampagne, pas op gladde
wegen!" waren dan onbekend geweest. Wel op enkele plaatsen in het gebied, maar ook daarbuiten, een
groot bord met een geheel andere tekst: "Wereld primeur in Noord-Holland, 5.000 hectare ongerept
natuurgebied, infoenzovoorts.
Verschillende milieu-organisaties zouden bij de Europese Unie ongetwijfeld een verzoek om
subsidie hebben ingediend om de totale oppervlakte te kunnen onderhouden. Ongetwijfeld met een
gunstig resultaat, aangezien met zo'n grote groenlong, zoals dit tegenwoordig wordt genoemd, een zeer
bijzonder en nergens mee te vergelijken natuurgebied was ontstaan.
Het was van deze visser natuurlijk een fantasieverhaal. Toch werd er niet om gelachen, maar
wel enige tijd over gepraat. Ze zagen het al voor zich, een geheel uitgebaggerde polder, alle sloten met
schoon en helder water, ideaal voor de visvangst. Maar iedereen wist dat de werkelijkheid anders zou
zijn en dat moesten ze dus aanvaarden. Om nu te gaan mee huilen met de wolven in het bos zou aan de
situatie niets veranderen en loste niets op.
Nadat deze druk bezochte vergadering door de welbespraakte voorzitter werd gesloten met aan
het einde van zijn rede de bekende spreuk "komt tijd komt raad", is toch iedereen zonder veel te
mopperen, maar wel met pessimistische gedachten naar huis gegaan.
Enkele hebben nog doorgevist tot het moment dat de ruilverkavelingswerkzaamheden werden
beëindigd. Het waren de laatsten der Mohikanen en ze hebben daarna hun palingfuiken aan de wilgen
gehangen. De lieslaarzen plus het regenpak zijn omgeruild voor onwennige schoenen en een
spijkerbroek.
Maar alles went wist mijn grootvader vroeger reeds te vertellen en met deze gedachte hebben
allen geprobeerd er het beste van te maken.
W. Siewertsen
Oudkarspel
8
