HET GRONDPATROON VAN EENIGENBURG ALS NEDERZETTING.
Het grondpatroon van Eenigenburg als nederzetting herkent zich als een sterkte, als een fort. Het laatste deel van
de plaatsnaam, "burg(t)", wijst al in die richting. Lange tijd heeft men verondersteld dat het van oorsprong een
kasteel is geweest, maar sinds de ontdekking van 's Gravenhuys tot Nuwendoorn", de dwangburcht van Floris
V, gelegen tussen Krabbendam en Eenigenburg, gemeente Harenkarspel, heeft men daarvan meer en meer afstand
genomen.
Hoe manifesteert de oude, oorspronkelijke sterkte Eenigenburg zich dan herkenbaar in het tegenwoordige
landschap
Ten gevolge van de zware transgressies heeft men de toen reeds bewoonde wijken in het verleden kunstmatig met
aarde, (klei) en ander materiaal moeten ophogen, waardoor deze wijken behouden en bewoonbaar zijn gebleven.
Waar het water geweld alom dood en verderf zaaide, heeft het voor de nederzetting conserverend gewerkt. Op één
uitzondering na, zoals we zullen zien, doch die uitzondering stamt uit later tijd toen dijken plaats hadden gemaakt
voor terpen.
Eenigenburg bestaat in opzet uit:
I. De hoofdterp, het centrum van de nederzetting.
II. De zuidelijke van het centrum gelegen terp, genaamd Harke-/ Slavenbuurt, ook wel het Tweede Hoog
genoemd.
III. De westelijke terp Stoyt/Stuit, resp. "Eenigenburg op Zeedijk". Deze terp nu vormt de uitzondering, hij
bestaat niet meer, doch bevond zich ter hoogte van de Westfriesedijk, precies daar, waar de afrit (de kluft) naar
Burgerbrug zich bevindt. Eenigenburg op zeedijk is afgegraven en naar alle waarschijnlijkheid is de afgekomen
grond voor ophoging/versterking van de dijk gebruikt. De afrit (de kluft) zou nog een bestanddeel van de oude
terp kunnen zijn en uiteraard de oude ondergrond, welke onder het huidige maaiveld ligt. De terpvorm is nog
duidelijk herkenbaar als een halve cirkel in gemeente Zijpe. Het perceel, doorsneden door de Burgerweg, is nu met
bomen beplant.
IV. De landerijen van "De Bees'V'De Bisschop" welke noord oostelijk van de hoofdterp door de Selschardijk
begrensd worden en langs welke dijk de bewoning gegroepeerd is. De landerijen worden in het oosten gemarkeerd
door de "paappaal".
De Selschardijk
gezien vanaf de
Westfriesedijk.
Rechts de
hoofdterp.
