dagen ook wel van tijd tot tijd mooi stil weer geweest zijn, waarin de Zijpe er dan bijgelegen moet hebben als een
prachtig meer. Het was feitelijk meer een Waddengebied met hier en daar wat visserbootjes, een vrachtbootje dat van
zee kwam en via de Rekere zijn lading naar Alkmaar of nog verder bracht. Een mooi beeld dat ooit door onze
voorouders gezien is.
Op dergelijke rustige dagen moest er
ook hard aan het onderhoud van de
dijken gewerkt worden, want met de
herfst konden de stormen terugkeren.
Maar na 1597 werd het voor de
bewoners en beheerders van het
gebied dat voor dien aan de Wadden-
kust van de Zijpe grensde een stuk
rustiger en gemakkelijker. De
bewoners van Krabbendam,
Enigenburg, Sint Maarten en
achterliggende gebieden hoefden bij
storm en ontij niet meer op komen
draven om mogelijke dijkdoorbraken
te voorkomen.
Zelf vind ik een van de frappantstc
aspecten van de ingedijkte Zijpe nog
altijd de inkaveling van het nieuwe
land. Deze indeling blijkt nu
vierhonderd jaar later nog vrijwel
hetzelfde. Een bijzonder knap staaltje
van onze voorouders.
In ons Nieuwsblad in september werd
beloofd dat wij nog zouden ingaan op
het 400e jaarfeest van de Zijpe.
Hiermee hebben wij aan die gemaakte
belofte, hoe kort dan ook, voldaan.
In het museum in Schagerbrug (bij het gemeentehuis) kunt u nog eens op uw gemak de hele geschiedenis van de
Zijpeaan u laten voorbij gaan.
Cees van de Berg
met dank aan:
J.T. Bremer: De Zijpe
H. Schoorl: Kust en kaart
Oudheidkundig Museum Schagerbrug
16
Fig. 1 - Een beeld van het Zijpegebied omstreeks
het jaar 1300.
ZIJPE 0
VERKAVELING 15 9 7
dijk I 572
Fig. S - De verkaveling van de Zijpe zoals deze
uiteindelijk werd uitgevoerd.
