Dc geschiedenis vermeldt, dat de kerk voor de hervorming een Rooms Katholieke kerk was, gewijd aan de H. C hristina.
Na dc bouw van de Gereformeerde Kerk op de Stroet zijn er geen diensten meer in gehouden. Op een enkeling na was
Kerkbuurt katholiek, alle buurtbewoners gingen in Tuitjenhorn naar de kerk.Op de buurt hadden wij een clubje waarvan
Piet Boerdijk en Cleem van Straten de leiders waren. Op een dag waren we over het hek geklommen, de kerkdeur was
los en wij gingen "kerkje" spelen. De meisjes zaten in de banken en dc jongens op het koor. Trien Spaans stond op de
preekstoel om een stukje voor te lezen uit dc bijbel die daar geopend klaarlag.
Trien wilde net
beginnen, maar daar
kwam Albert dc koster
op hoge benen binnen
met de zweep in de
aanslag. Dc meisjes liet
hij gaan. maar Piet en
Cleem wilde hij er van
langs geven. Hij ging
op de trap staan om ze
op te wachten, maar
Piet Boerdijk liet zich
zeker niet zomaar
slaan. Hij klom over het
hek van het koor en liet
zich in het middenpad
vallen, als een haas
rende hij de kerk uit.
Cleem ging bij dc trap
neer en had de blauwe
striemen op zijn kuiten
staan.
Om de kerk heen was een puntig hek. Toen ik er weer eens overheen klom, is me dat slecht bekomen. Ik gleed uit met
mijn klomp op de middelste stang en kreeg een punt van het hek tussen mijn vingers waardoor ze uit elkaar scheurden,
dc straaltjes bloed liepen eruit.
Mijn moeder was niet thuis, daarom nam mijn buurvriendje Dirk Pankras mij mee naar zijn moeder. Zij bond mijn twee
middelste vingers bij elkaar en daaromheen nog een dikke lap voor het bloeden. Zo is het weer genezen, nu nog kun je
het litteken aan beide kanten zien maar vroeger ging je voor zoiets niet naar de dokter.
Rondom de kerk was een smalle straat met huizen eromheen. De paard en wagens konden elkaar niet passeren en het
gebeurde dus wel dat de een voor de ander achteruit moest. In 1920 begon de bus van Spaans te rijden en werd het al
drukker op de weg. Toen m 1924 de kerk werd gesloopt kwam er meer aumte voor het verkeer. Waar de kerk heeft
gestaan is nu het plein, de omtrek van de kerk is met donkere stenen geplaveid tussen de lichte stenen aangegeven. Na de
sloop van dc kerk is het kerkhof dat veel hoger lag dan de straatweg afgegraven. Heel veel lijkkisten zijn toen
opgegraven. Ik heb er wel dicht bij gestaan als ze de kist. die half vol stond met helder drangwater. openmaakten. Het
geraamte lag er zo vredig in, misschien al eeuwen lang. De planken van de eikehouten kisten zetten de werkmannen te
drogen, wat ze er verder mee deden is mij niet bekend. Als kind van 10 jaar was ik er erg van onder de indaik. maar ik
vond het helemaal niet griezelig. Vanaf die tijd heb ik jarenlang volgehouden dat ik ook begraven wilde worden, maar
niets is veranderlijker dan een mens.
Eerst deed men de beenderen in nieuwe vierkante kisten en die vervoerde men naar het kerkhof in Dirkshorn. Het werd
echter wat veel en daarom ging de rest van de beenderen, gelijk met de grond, de kruiwagen in. Daar werden de slootjes
van het Tuitjenhornerlaantje mee gedempt.
Op de klok van de kerk stond een rijmpje dat luidde:
Van een kanon ben ik gegoten.
Veel mensen heb ik dood geschoten.
Nu verricht ik ander werk.
Nu roep ik de mensen naar 's Herenkerk.
15
