Drukke dagen
volgden, oorlog, evacuees,
een onverwachte baby in
huis, het was haast niet bij te
houden. Het oorlogsgeweld
bleef de stad Amersfoort
gelukkig bespaard en na tien
dagen mochten dc evacuees
weer naar huis terugkeren.
Juffrouw Nannes en dokter
Van Hesteren kwamen
zeggen dat ook mevrouw
Rijpert en haar baby de
terugreis konden aanvaarden
Dhr. en mevr. Quant met de boreling voor het huis van de familie
Alles werd ingepakt en voor de baby werd een reiswicg gemaakt uit de doos waarin het radiotoestel had gezeten dat
mijn ouders bij hun 40 jarig huwelijk als cadeau hadden gekregen.
In Alkmaar moesten ze overstappen en daar werd de baby in de doos waarop het woord Telefiinken stond
even neergezet. Terwijl vader Rijpert rondkeek waar hij en zijn gezin in moesten stappen ging een onverlaat er met
de doos en de baby vandoor. Gelukkig ontdekte vader Rijpert het meteen en zette hij de achtervolging in. luid
roepend, "houd de dief! Mijn kind!" De dief kwam op het drukke station niet ver en de baby was even later weer bij
de rechtmatige eigenaars terug.
Het contact met de familie Rijpert is altijd gebleven. De baby van toen is getrouwd en heeft zelf ook al
kinderen. Als hij op bezoek kwam in Warmenhuizen moest hij altijd even naar zijn 'geboortehuis'. Dat is helaas niet
meer mogelijk omdat het is afgebroken. Hij en wij vinden dat nog altijd heel jammer.
Mevrouw C C. Dekker-Quant
HET OUDE HUIS
DE LANGE BAAN deel 2
Hier met toestemming van de fam Mulder-Bommer het vervolg van de jeugdherinneringen van
Mevr. Nel Mulder-Bommer, geb. 1914.
Vroeger hadden alle huizen een regenbak. Het regenwater werd daarin opgevangen en gebruikt als drinkwater,
waswater enzovoort. Met de regenbak moesten wij natuurlijk samen doen met de andere bewoners van de Lange
Baan.
Door het oude rieten dak leek het water wel dunne koffie, zo bruin als het zag, moeder was er vies van. Zij haalde
voor het eten en drinken water uit de bak van de kerk die tegenover ons stond, dat water was schoon en helder. Met
het halsjuk op haar schouder haalde ze twee emmers tegelijk. Ze moest dan wel de sleutel van de poort vragen bij
Albert de Groot die koster van de kerk was.
14
