Op een mooie zondag
kwam Willem weer eens thuis
en zei tegen vader en moeder:
"Zorg er voor dat op dat grote
stuk weide achter het huis geen
vee loopt morgen, dan kom ik
een koppie koffie halen."
Moeder Graft sputterde
De volgende dag. 8 november 1920 had Willem in Oud-Beverland weer een vliegtuig gerepareerd. Hij vloog
een paar rondjes om het veld, zag geen Duitsers en vloog regelrecht naar Heerhugowaard. cirkelde heel laag een paar
rondjes om de boerderij en landde. Maar hij had te veel vaart en hij stond stil in een diepe greppel. Hij vroeg vader om
een koepen, een pen om koeien mee vast te zetten. Hij haalde het staartwieltje er af en monteerde de pen aan de staart,
"zie zo. dan sta ik eerder stil". Mijn oudste broers vonden het natuurlijk ook prachtig, maar een vliegtuig kwam er niet
bij ons.
Vader was weer op avontuur uit. het werd weer verhuizen. Hij dacht een goede keus te doen door een boerderij
met 15 ha. weidegrond te kopen in de polder "Woudmeer" in Harenkarspel, het was een boerderij uit 1885. Het was
weer wel een grote verandering om zo weer opnieuw te beginnen. Dat klopte ook met de naam van de boerderij.
TMooitgedacht'. Er groeiden veel stekels maar, "dan is het goed land," zei vader, "flink kulen en bewerken, dan gaan de
stekels weg."
Maar er gebeurde toch iets anders Er stond in het vakblad 'De Boerderij', dat je door drainbuizen in je land te
leggen, je land dieper ontwaterd werd. Hier werd door vader over nagedacht. Het was zo dat het water in de sloten
steeds aan de hoge kant stond, vooral voor akkergrond. Er was overwegend weidegrond in de Woudmeer. In natte tijden,
in de herfst met het koolhalen en dan hoog water in de sloten, dat was niet best. Dus wij moesten maar een motorschuit
(30 ton) met drainbuizen kopen. Er lagen veel greppels in het land, die ploegden wij dieper uit met hulp van wat extra
werkvolk. Bij de sloot werd een diepe geul gespit, steeds oplopend naar het midden van de akker. Daarna werden de
buizen - het waren kraagbuizen - erin gelegd. Er was in de wijde omgeving nergens een voorbeeld. Turfmolm om op de
buizen te leggen was er nog niet; een waterpas hadden we ook niet. Mijn broers deden het allemaal 'op het zicht'.
Zo werden zeven flinke kavels land gedraineerd, ongeveer 12 ha.. Met behulp van een 'Lister' motor die een
centrifiigaalpomp aandreef bij een stuw, was deze 'onderbemaling' klaar.
De boerderij staat 80 meter vanaf de Ringsloot en aan het w ater. Daar moest dus de koolberging komen voor
20 wagons. Voor het vervoer naar de veiling en fabrieken had vader al een motorschuit van 6'/2 ton en een vlet van 4 ton
gekocht. Hiermee voer hij langs de ringsloot door de sluis bij Oudkarspel achter de huizen om naar de veiling. Jan Ruis
en Dirk Dam bouwden de twee schuren vlak aan het water en vrij spoedig daarna een ruime paardenboet met auto
garage. Ik denk dat dit draineren toen uniek was in onze omgeving, want pas veel later begonnen de grote
ruilverkavelingen.
nog tegen: "Nou me kind denk erom hoor, de lucht is zo dun, val maar niet!
10
8 november 1920. Albatros
tweedekker. Op de foto van links
naar rechts: Willem van Graft leunt
tegen de propellervader Jan van
Graft; Antje Ooms, moederMa
Bakker (buurvrouw); broer Klaas
van Graft; Van Splunter, passagier
en dan nog broer Louw van Graft.
De foto is genomen naast hoeve
Zuidwijk aan het Zuideinde van de
Middenweg in Heerhugowaard.
Enkele jaren later brandde deze
hoeve af.