Het oude huis
"De Lange Baan"
Jeugdherinneringen van Nel Mulder-Bommer
Op 29 mei 1908 trouwden mijn vader en moeder in het gemeentehuis van Harenkarspel. Mijn ouders kregen elf
kinderen waarvan ik de zesde ben. Ik ben geboren op 5 maart 1914 in de Speketerspolder aan de Ringsloot.
Helaas hebben mijn ouders drie kinderen verloren t.w. Herman vijf en een half jaar oud; Afra acht en een half
jaar oud en nog een Afra die maar vijf maanden oud geworden is.
Mijn vader was werkzaam als zetbaas op een boerderij (alleen landbouw) alwaar ons gezin ook in woonde. De
boerderij was eigendom van vaders baas. Vader verdiende negen gulden per week, wat een best loon was in die
tijd.
Lang met iedereen wilde aan de Ringsloot wonen, de boerderij was erg eenzaam, het volgende huis kon je heel
in de verte pas zien. De bakker, melkboer en kruidenier kwamen ook niet aan de deur.
Mijn oma. de moeder van mijn vader, woonde ook in de Speketerspolder; eigenlijk was ze ook onze
buurvrouw. Haar huis was het eerste na ons huis. maar ze lagen ver uit elkaar. Opa Bommer heb ik niet
gekend, hij overleed op 9 april 1911 op de leeftijd van 67 jaar. Na zijn dood heeft oma er nog jaren lang in alle
eenzaamheid alleen gewoond.
Iedere zomer kwam ze een week bij ons logeren. De laatste zomer dat ze er woonde, kon ze geen lange
afstanden meer lopen, daarom brachten wij elke woensdagmiddag boodschappen naar haar toe. Meestal ging Jan
Stoop mee. een kameraad van mijn broer Cor, die twee waren altijd samen. Zo waren ze met elkaar aan het
vechten en zo waren ze weer dikke vrienden. In de winter kwam Jan elke avond bij ons. Jan hoorde er gewoon
bij.
Op een dag liepen we op de Oosterdijk en kwamen meester Immens tegen, hij was op de fiets. Meester Immens
woonde nog niet zo lang op de buurt. Hij stapte af en zij: wat lopen jullie ver van huis. waar gaan jullie naar
toe?". "Naar de Speketer" antwoordden wij, dat was namelijk een gebruikelijke afkorting voor de polder.
"Wat voor man is dat9" vroeg meester, je zou het ook denken als je de omgeving met kent!
Om bij oma te komen moesten wij over een smal paadje lopen over de akkers, vlak langs de sloot. Als
bruggetje lag er een brede plank over de sloot met een stok erlangs die als leuning diende. Oma woonde op een
idyllisch en rustig plekje, omringd met bomen. Naast het kamerraam aan de zijkant van het huis stond een grote
palmboom, daaronder broedden elke zomer zwanen. Deze zwanen waren oma haar enige gezelschap, elke dag
maakte ze "een praatje" met ze. Als de zwanen ons hoorden aankomen, kwamen ze van achter het huis en
zwommen met veel geweld naar ons toe. Wij durfden dan niet over de plank. Maar oma hoorde aan de zwanen
dat er iemand kwam, ze ging dan naar buiten en zei: "het is goed volk hoor! ga maar weer terug naar jullie
nest." Dat deden de zwanen dan ook.
Tot haar tachtigste jaar heeft oma daar alleen gewoond. Daarna woonde ze er nog vijf jaar alleen in de zomer,
de winter bracht ze door bij haar enige dochter Rika die was getrouwd met Piet Veldboer. Tante Rika en ome
Piet woonden in Oterleek. ze hadden twee dochters en een zoon. Mijn oma heeft tien kinderen gehad, waarvan
er acht al op vrij jonge leeftijd overleden, aan haar dochters Neeltje en Jantje heb ik mijn doopnamen te
danken: Cornelia Johanna.
Tante Neeltje en tante Jantje kwamen al op vrij jonge leeftijd te overlijden, ze waren 31 en 34 jaar oud. Ik ben
de enige thuis die twee doopnamen heeft gekregen, maar de manier waarop is natuurlijk zeer triest.
Oma was 81 jaren oud toen een kleindochter van haar ging trouwen, de gastdag was 'bij tante Rika, ik was daar
ook om te helpen. Oma deed twee voordrachtjes nog vlot uit haar hoofd. Toen ze 85 jaar was trok oma
voorgoed bij tante Rika in. Oma had nog nooit een dokter nodig gehad, bij geboorten kwam alleen de
vroedvrouw. Toen ze 91 jaar oud was brak ze haar bovenarm, ze moest naar het Elisabeth ziekenhuis in
Alkmaar. Op een zondagmiddag gingen we haar bezoeken. Ik zie haar nog liggen, dat oude mensje en vond
het erg zielig voor haar. Oma was ruim 95 toen ze uitgleed op het straatje en ongelukkigerwijze haar heup brak.
Daarvan is ze niet meer hersteld, twee jaar lang heeft ze op bed gelegen, ze overleed op 3 juli 1943 in de hoge
leeftijd van 97 jaar en drie maanden.
22
