hadden we H. maar gehouden, maar het is gebeurd. De mentaliteit van Roos, hierboven konden we al lezen dat hij zich zorgen maakte over het Arische ras, komt nog op andere wijze naar voren. Vanaf sept. '41 bestond de regeling dat er slechts toestemming verleend kon worden voor het geven van een revue of toneelvoorstelling als een verzoek daartoe, voorzien van de tekst, via de gemeente opgestuurd werd naar het Departement van volksvoorlichting en Kunsten, afd. Theater en Dans in Den Haag. 24 juli 1944 gaat een verzoek uit dat de parochiële Katholieke Actie te Tuitjenhorn in september in het patronaat "De Huis-Tyran" van Godfried Bomans wil opvoeren. Het getypte verzoek wordt voorzien van een met de hand geschreven p.s. van de burgemeester: Moet dat beetje militaire gevoel dat ons volk rijk is zelfs nu nog worden belachelijk gemaakt? Deze keer heeft de burge meester succes: Den Haag geeft géén toestemming voor de opvoering. Verder zijn alle sporen van Roos uit het archief verdwenen, vermoedelijk heeft hij nog kans gezien een aantal documenten te vernietigen. Van Roos is bekend dat hij persoonlijk 'op onderduiker jacht' ging, gewapend met een revolver. Het is minstens een maal voorgekomen dat hij een onderduiker die trachtte te vluchten heeft verwond. Komisch aandoende is het verslag dat is opgemaakt in mei 1943, als alle radioverkopers wordt verzocht de lijsten met namen in te leveren van kopers van hun radio's (het was vanaf het begin van de radioverkoop verplicht dat een lijst bijgehouden werd van degenen die een radio kochten). Een verkoper 'bewijst' dat zijn dochtertje door een inktfles om te gooien de lijst totaal onleesbaar had gemaakt, zodat hij hem maar had weggegooid. Een tweede verklaart dat hij vanwege de Duitse bombardementen in 1940 en wegens door de autoriteiten gedwongen verhuizingen zijn lijst is kwijtgeraakt. Liefst vier andere distributeurs verklaren eendrachtig dat aangezien mensen toch niet meer naar radio's mochten luisteren ze al in lange tijd niets verkocht hadden en dus de lijsten maar weggegooid hadden. Na meer na vijftig jaar hoor je ze nog officieel liegen! Tot slot nog enige consternatie: 20 april 1944 doet de le ambtenaar ter secretarie de navolgende aangifte bij de dienstdoende wachtcommandant van de Marechaussee. Citaat uit het proces verbaal: Op 14 april 1944 zijn de ambtenaren Gerardus Wester, ambtenaar ter secretarie in de gemeente Harenkarspel en Nicolaas Bes, ambtenaar ter secretarie in de gemeente Warmen- huizen, niet meer op hun werk verschenen. Deze ambtenaren zijn vermoedelijk ondergedo ken. Zij hebben verschillende administratieve bescheiden met zich mede genomen, onder andere het geheele bevolkingsregister der gemeente Warmenhuizen. Uit de gemeentekluis dezer gemeente bleken op vrijdag 14 april 1944 ook verschillende administratieve beschei den aan de gemeente Harenkarspel toebehoorende, te zijn verdwenen. De navolgende bescheiden worden uit de kluis der gemeente vermist, t.w. 39 controlezegels, behoorende aan de gemeente Warmenhuizen, 13 controlezegels, 3 blanco persoonsbewijzen, 15 legeszegels behoorende aan de gemeente Harenkarspel. Hetgeen uit deze gemeentekluis is verdwenen is over het algemeen de werkvoorraad van den ambtenaar G.Wester. Deze had dan ook volgens mij de verantwoordelijkheid en het toezicht over deze bescheiden. Een waarde van deze bescheiden kan ik niet opgeven, daar ik er de waarde niet van weet. De gemeente Harenkarspel lijdt echter wel schade door bovenstaande vermissing. Ik vermoed dan ook, dat genoemde ambtenaren deze bescheiden hebben medegenomen, terwijl de ambtenaar G. Wester ze vermoedelijk uit de gemeentekluis heeft gehaald, daar deze persoon tijdens zijn werktijd over de kluissleutel beschikte. Meer kan ik U niet verklaren. In het archief is een persoonsbewijs aanwezig, op naam van Johannes van Nunen, dit stuk is opgestuurd met een verzoek om opheldering. Het was namelijk gevonden door de politie van Enschede in januari 1947 bij de aanhouding van een Duitser. Deze beweerde als onderofficier te zijn ondergedoken bij G.Vlugt in Warmenhuizen en dat het persoonsbewijs hem was verstrekt door 9

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 1995 | | pagina 9