W.Kistenmaker, dat het toestel in 4 brandende gedeelten was neergestort. De vliegtuigromp met een
motor in een aardappelveld van C.Francis aan de Zutweg in de polder Woudmeer, op een weiland van
Francis, ook in de Woudmeer, een motor en een wiel, bij het perceel van A.de Groot aan de
Kalverdijk een benzinetank, bij het perceel van Kuilboer aan de Kalverdijk, een vleugel. Er ontstond
geen schade aan woonhuizen, omwonenden van de Groot verwijderden de brandende benzinetank,
zodat aldaar erger werd voorkomen. In het aardappelveld was een kuil geslagen en er was een
oppervlakte van 200 m2 van het gewas vernield terwijl vlakbij ook wat hooi verbrandde. Ten gevolge
van de hevige brand kon er niets door de heer Kistenmaker worden gedaan. Politie en marechaussee
werden gealarmeerd die met het oog op mogelijke overlevenden wegen blokkeerde en nasporingen
verrichten.
Twee bemanningsleden waren uit het vliegtuig gesprongen. Zij kwamen neer in Warmenhuizen. Wat
er met deze mensen gebeurde weten we uit twee verslagen over deze gebeurtenis.
De eerste is van de een aantal jaren geleden gestorven heer Th.Schipper:
Mijn broer Cor ging trouwen, en omdat we niet 's nachts de straat op mochten, hadden we besloten
om tot 4 uur te blijven zitten. We zaten allemaal hard te zingen, met harmonika muziek. Ineens werd
er geklopt, maar niemand hoorde dat door de luide muziek. Ik zeg: "Stil eens". Meteen was het dood
stil,niemand durfde wat te zeggen. We dachten dat er Duitsers aan de deur waren. Ik raapte al mijn
moed bij elkaar en ging kijken. Er lag een gewonde parachutist op de stoep. Hij had waarschijnlijk
muziek en stemmen gehoord, en zodoende met zijn koptelefoon geklopt. We hebben een ladder gepakt
en hem daarop binnengedragen. Hij vroeg om drinken, intussen was ik over straat naar de dokter
gegaan, wat levensgevaarlijk was, want het was nog spertijd. Dokter R.Posthuma, de assistent van
Dr.van Hesteren, is er bij gekomen. Die kon met hem praten, en heeft hem meegenomen.
Om een uur of zes in de ochtend kwamen de Duitsers naar de parachute zoeken. De parachutist hebben
we zien weg halen bij Dr. van Hesteren. We hoorden dat hij naar Amsterdam moest.
We hebben nog "pret" gehad met de Ortskommandant. Als die parachute niet voor de avond terecht
kwam, dan worden jullie "eingespert", dreigde hij. Willem Buiter en Dirk Smit hebben die parachute
opgegraven, en naar de Duitsers gebracht.
Daarna hebben we er niets meer van gehoord.
De andere getuigenis is van dokter Posthuma zelf:
's Nachts om een uur of drie werd mijn hulp ingeroepen. Ik weet niet meer door wie dat gebeurde.
Wat was het geval? Bij de familie Schipper werd een bruiloft gevierd, zoals gebruikelijk 's zomers,
in de lege koolboet. Ik elk geval was dat waarschijnlijk hoorbaar in de nabij gelegen tuin van de
kassier van de Boerenleenbank waar een parachutist was neergekomen. Die had zich van zijn parachute
ontdaan en was toen op het gedruis afgegaan. Nu kan men zich wel voorstellen wat er gebeurde: Op
een gegeven moment werd er geklopt op de boetdeur. Een beetje verbaasd over deze onverwachte
onderbreking deed men de deur open. Sprakeloos staarden de bruiloftsgangers naar de wel zeer
ongewone verschijning. Maar toen drong het tot ze door dat daar een Engelse vlieger stond.
Ik probeer mij altijd voor te stellen hoe Morrison zich daarbij gevoeld moet hebben nadat hij pas aan
de dood ontsnapt was. Van Morrison, de Schotse radiotelegrafist, kwam ik dat echter niet te weten.
Hij was bijzonder wantrouwig, liet bijna niets los en leek de hele situatie met bijzonder veel
achterdocht te beoordelen. Wel klaagde hij over zijn knie, maar duidelijke afwijkingen kon ik niet
ontdekken.
De Duitsers, mogelijk gewaarschuwd door de "Luchtwacht", betraden op een zeker ogenblik de
behandelkamer, waarna de krijgsgevangene werd afgevoerd.
Inmiddels was het al licht geworden. Op de terugweg naar huis om nog een paar uur slaap te pakken,
werd ik echter naar de Stationsstraat gedirigeerd, want een tweede parachutist bleek in aantocht te zijn.
Die zat op de mastbank in het schuitje van boer Tesselaar. Toen deze laatste, heel vroeg in de morgen
de koeien ging melken in een weiland onder Krabbendam trof hij daar tussen de koeien een Canadees
aan met een gebroken enkel.
Weer terug naar de behandelkamer dus. Joe (als ik mij goed herinner) had er niet de minste moeite
mee om de sfeer rondom hem te proeven. Dat bleek ook toen de Duitsers erbij waren gekomen. Achter
hun rug lag hij te knipogen naar ons en maakte grapjes, die ik weer vertalen moest in het Duits. Op
een gegeven moment zei hij, wijzend op één van de Duitse officieren: "Ask that gentleman to give me
a Meusersmis to fly back to England. Ik begreep dat hij een Messerschmitt bedoelde. De Duitser kon
71
