ZICHT OP HARINGCARSPEL, een uitgave van de Historische Vereniging
Harenkarspel, 3e jaargang, nummer 5, mei 1994.
BESTUURINHOUD^
JANBAKKER Koning Radboud en 't
voorzitter wonder van de Rikere.... blz. 2
02245-1677 Oude beroepen blz. 3
Betekenis van de plaats-
JAN BARSINGERHORN naam Warmenhuizen blz. 4
secretaris Stemmen in de dubbele
02269-1628 bedstee blz. 6
Loonbedrijf blz. 7
DICKVELDBOER Het huis ten Ni euwen-
penn i ngmeester doorn blz. 8
02269-2366 De westfriese omringd ij k blz. 14
De beslissing is q e -
PAULINE STOLK-MACQUINE vallen blz. 19
ledenadministratie 100 jaar geleden blz! 20
02245-1391 Veldnaamonderzoek Geest-
merambacht blz. 24
JAAP M00IJ Museumnieuws blz. 26
02269-1 721 Op verzoek blz. 26
REDAKJIELIDMAATSCHAP
CEES VAN DER BERG Contributie per jaar 15,00
SAM SCHIPPER H u i s ge n oo t e 10,00
LIGTHART Jeugdlid (tot 18 jaar) 10,00
JAN BARSINGERHORN Donateur (min) 10 00
DICK VELDB0ER
y.DDRW00Rp_VAN_pE_V00RZpTTERJL
Binnenkort vieren we weer het feit van onze bevrijding in mei
45. Zoals U elders zult lezen wil de redaktie het volgend jaar
extra aandacht besteden aan de periode '40-'45. Van harte wil
ik op deze plaats dat initiatief ondersteunen en in Uw aandacht
aanbevelen. Zelf heb ik de bevrijding van Nederland, samen met
ongeveer 100 landgenoten, "gevierd" in een barak in het Saskische
stadje Zittau aan de Tsjechische grens. Na een razzia in het
Heilooer bos, enkele maanden na mijn 17e verjaardag, was ik daar
via veel omzwervingen terecht gekomen en in dat deel van Duits
land werd toen nog heftig gevochten tussen Duitsers en Russen,
waaraan pas op 10 mei een einde kwam. Op die datum was ik
inmiddels beland in de Noord-Tsjechische stad Usci en heb ik,
samen met duizenden Tsjechen het Rode Leger zien binnentrekken.
Van een echte bevrijding was daarmee uiteraard nog geen sprake.
Die kwam circa 10 dagen later toen ons werd toegestaan de z.g.
demarcatielijn over te trekken naar de Amerikanen. Pas op de
19e juni kreeg ik weer Nederlandse bodem onder mijn voeten. De
bevrijdingsroes hier waren toen wel al wat weggeebd en ook voor
mij nam toen het gewone leven weer z'n loop met werken en
studeren. Echter elk jaar op de 4e en 5e mei, kan ik me niet
onttrekken aan het gevoel van medeleven met diegenen, die hun
gelïefde(n) niet. za9en terugkeren en aan een gevoel van dank
baarheid voor mijn behouden terugkeer. Laten we de vrijheid die
wij toen herkregen, koesteren als een groot en kostbaar bezit.
- 1 -
