WARMENHUIZEN - OUDE VOETPADEN (Deel 2).
Het Krabbendammer-pad.
Vroeger was er geen sprake van wegen, die enigszins op de onze leken. Om ergens naar
toe te gaan gebruikte men de waterwegen of de voetpaden. Het meeste gebeurde per
schuit. Hoewel personen en goederen ook wel per trekschuit gingen.
Eeuwenlang bleven deze smalle voetpaden onverhard. Het gevolg was dat deze paden,
vooral bij slecht weer, voor wagens en karren bijna niet te berijden waren.
"Is ook waer dat door de slechte substantie van de grond men de weghen wel drievierendeel
s-jaars met de waeghen niet mag gebruiken en de daarvoor de reysende man syne revs
moest volbrengen met de schuyt."
De voetpaden in en nabij het dorp waren soms zo slecht dat van de Gemeente uit men er
planken op lag. Nadat het pad eerst, door de veldwachter, goed vlak gemaakt was.
Te weten dat de voorziende weghen te voren wel bestroyt synden met stroo, ruigh ofte an
dere bequame materie of met bequame houten van een roede (3.92 mtr) lang en een voet
(0.28 mtr) breed. Met peerden is het dan verboden om over de houten te reyden dan wel te
galoppehren."
Later werden de paden in het dorp vervangen door voetstraatjes, dat hield in; In het midden
een peerdepadje" van 2. 1/ 2 steen breed en aan één kant een "looppadje" van 3 1/2
steen breed."
Daar mocht dan geen wagenwiel of kruiwagen opkomen. Ook moest iemand die straatjes on
derhouden In het dorp ieder voor zich, wat er over bleef door de "slechter." Hij moest de
straatjes schrobben en van onkruid ontdoen. Het is "vuilheid" zei men dan
Soms gebeurde dat elke week.
En dan ook nog aldoor het effenen en eyden (eggen)." Ook werd er reqelmatiq "nieuw klav-
werk aangedaan." 3
Het voetpad naar Krabbendam was een behoorlijk lang pad (zie tekening op andere pagina).
Het had 3 bruggetjes (posten), laag land (vennen), met 12 vlonders en balken.Het begon bij
het nieuwe postkantoor toen Kerckebuurt genaamd. Vandaar over de "Toornbreg" en de
Toornven", langs "de Vierhyse" en het "Wulpentorp". Daarna passeerde het pad via posten
de brugsloot en de leunesloot.
Na de leunesloot kwam het bij twee hoge lange akkers, de de "de Wal" of "te Kaai" werden
genoemd. Op het einde van deze akkkers stond een watermolen. Akkers, die in de nabijheid
lagen waren; "Kostverloren", en "de Holle Bol".
Verder ging het daarna door de rietweiden ook wel "henen" genoemd, een oude verkave
ling uit +/- 1250), op het kerkje van Krabbendam aan.
In 1879 wilde de Gemeente, wegens te hoge onkosten, het pad opheffen Dit werd teqen-
gehouden door de provincie Noord Holland.
Echter met de verkaveling van 1968 is het pad definitief opgeheven.
Geraadpleegde Literatuur;
Diverse bladen West Friesland Oud en Nieuw.
Geschiedkundige Atlas 1916 van Dr A A Beekman.
De geschiedenis van Warmenhuizen door Arie Mekken.
Sam Schipper.
10
