U
J
LI
Ml
i\ yJ
89
De hoge kosten van het verbreden van de Slaperdijk
en van het herstel van schade aan de dijken langs het
IJ zorgden in het begin van de 18e eeuw voor financie
ringsproblemen. De normale manier waarop inkomsten
werden gegenereerd, zoals verhoging van de omslag of
het aangaan van leningen in de vorm van obligaties, le
verden onvoldoende op. Noodgedwongen ging Rijnland
over op iets nieuws: het uitgeven van lijfrentebrieven.
Dat was een dure en daarom ongunstige manier van
lenen. Rijnland verplichtte zich om jaarlijks een uitke
ring te doen aan de kopers of de begunstigden van de
lijfrenten zo lang zij leefden. In 1702 en 1705 werden
lijfrentebrieven verkocht tegen 10% rente, in 1715 tegen
9%. De hoofdsom hoefde nooit te worden terugbetaald,
maar de rechthebbenden genoten jaarlijks dit percen-
tage tot zij overleden. Omdat de brieven vaak werden
afgesloten op het leven van jonge kinderen, moest Rijn
land tot circa 1780 uitkeringen betalen. Met de verkoop
van lijfrentebrieven in de drie bovengenoemde jaren
haalde het hoogheemraadschap in totaal 143.000 gulden
binnen. Hierdoor konden de dijken langs het IJ verbeterd
worden in een tijd dat Rijnland niet op andere manieren
aan geld kon komen. Het was een nuttige investering. Bij
de eerstvolgende zware stormvloed zat Rijnland diep in
de schulden, maar waren zijn IJ-dijken redelijk op orde.6
*11
■F - t
=4*
x
A Z.
^F^GSpaer Hötfc'
1
HET IJ ROND
Van Tielhof, Van Dam (2006), 224.
Van Tielhof, Van Dam (2006), 235-236; HHR, OAR, inv.nr. 27, fol. 37v.
Van Tielhof, Van Dam (2006), 237-239.
De dijk van Spaarndam tot even voorbij paal 10 (bij de pijl) werd door voorland beschermd. Dat was met de kerstvloed van
1717 overstroomd, maar Rijnlands toeziener Zeger Wolfsen maakte zich meer zorgen over het stuk ten oosten daarvan,
dat direct aan het IJ grensde. Fragment van de overzichtskaart van Rijnland uit 1687. HHR, Collectie kaarten, A-4316.
*4
®\*4Xten
X
L
•SpaerWou
•■A-
v wouder x x
>A v*** r,v
t-e”
