74 Wind, regen, sneeuw en hagel en het grootste deel van de Schager Kogge niet meer aan zee. Dat leidde tot langdurige procedures bij eerst de Staten van Holland en daarna de Hoge Raad over de door beide ambachten aan de Zijpe verschuldigde dijkvelling. Van de kant van de Zijpe werd hierbij geschermd met de bedijking van Burghorn. Daar had Philips de Goede im mers het principe toegepast en de Nieuwedijk in beheer gebracht bij het Ambacht en de Kogge. Uiteindelijk kwam deze keer niets van dijkvelling terecht. Halverwege de 16e eeuw had Burghorn zich ook al met succes onder de om slag van de Hondsbossche Zeewering weten uit te werken, en dat terwijl heel West-Friesland wel omslagplichtig was en de Burghorn door Philips de Goede duidelijk als onder deel van West-Friesland bestempeld was. Bijna zes jaar lang fietste ik naar school en naar het station over de Valkkogerdijk van Sint Maarten naar Schagen, langs de Burghorn. Wind leerde ik daar kennen, evenals regen, sneeuw, hagel en felle zon. In alle jaargetijden lag dat poldertje aan mijn linker- of rechterhand met aan de overkant die andere dijk, de Hoge Dijk. De Nieuwedijk dus. Niet alleen gedurende die bijna zes jaar, maar vele jaren daarna had ik er geen idee van hoe dat polder tje was ontstaan en waaruit. Ik kende een paar mensen die er een bedrijf hadden. Over de Burger- hornerweg, de weg door die polder, fietste ik nooit, omdat hij net niet de kortste weg naar school en naar huis was. Daarna verdween dat kleine stuk land geheel omgeven door dijken compleet achter de horizon van een heel leven elders of in Schagen, waar ik vol liep met totaal andere zaken. Pas toen mijn belangstelling voor de historie van het gebied wakker werd, min of meer uit zichzelf en, zoals vermeld in het woord vooraf, daarna door de ‘hard handige’ en ‘genadeloze’ opmerkingen van mensen die ik ontmoette, kwam er een moment waarop de Burghorn terugkeerde in mijn bestaan. Ik keek met andere ogen, vooral in het polderarchief en in de stukken die ik daar vond, naar die 300 hectare gras- en bouwland, waar ik in latere jaren nu eens omheen en dan weer doorheen fietste. Pas toen begon het te dagen dat het ging en gaat om een gebied dat een lange en rijke historie kent. Zoals gezegd werd de voorgeschiedenis van de polder Burghorn behandeld in De Schagerdam en de abdij van Egmond, de 32e uitgave van de Vrienden van de Hondsbossche, verschenen in 2015. Natuurlijk houdt de historie van Burghorn niet op aan het einde van de 16e eeuw met de definitieve bedijking van de Zijpe. Maar wel krijgt die een ander karakter. Burghorn was in 1597 zijn unieke positie in het Noorderkwartier als eerste en enige bedijking van formaat kwijt. De Nieuwe dijk was na 1597 ook geen zeedijk meer. Burghorn werd daarmee veel meer een doorsneepolder met de ‘gewone’ polderproblemen van wateroverlast als het tegenzat met weer en wind en een molen die doorlopend om duur onderhoud vroeg. In diverse artikelen in De Kakelepost, het tijdschrift van de Historische Vereniging Schagen, worden aspecten van die historie besproken zoals bijvoorbeeld de steenfabriek die in de tweede helft van de 19e eeuw aan de Oudedijk in Burghorn heeft gestaan, waarvoor een gedeelte van de Oudedijk werd afgegraven.182 Een foto in het boekje De Schagerdam en de abdij van Egmond (p. 63) liet zien dat het duikersluisje bij de Hale naast het huidige recreatiepark Burghorn - dat in de 15e en 16e eeuw tot zoveel geruzie aanleiding gaf - behoorlijk in verval was geraakt.183 Dit sluisje werd in verband met de combinatie van de bemaling van Burghorn met de Schager Kogge in 1739 vernieuwd. Een gedenksteen in het sluisje herinnert hieraan. Reeds in 1997 drong de Historische Vereniging Schagen en Omstreken op herstel aan. Er ging geruime tijd over heen, maar in 2015 startte de huidige beheerder, Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier, met de restauratie van dit provinciale monument, die twee jaar later werd voltooid. De Stichting Historische Sluizen en Stuwen in Nederland (HSSN) sprak in oktober 2017 grote waardering uit voor de wijze waarop het sluisje was gerestaureerd. De HSSN had weliswaar kritiek op bepaalde details, maar bekroonde het werk toch met de derde plaats in de jaarlijkse competitie voor de best geslaagde restauratie, de HSSN-sluizenprijs.184 De uitgave over de Schagerdam besloot met een oproep de Schagerpaal, de grenspaal tussen de dijkvakken van het Geestmerambacht en de Schager en Niedorper Koggen op de Nieuwedijk, te herstellen. Deze paal komt u aan uw rechterhand tegen komend uit de richting van Schagen, vertrekkend bij de echte Burghorn - de dijkhoek - na precies 2.666 meter. Ook dat is met medewerking van de gemeente Schagen en Hoogheem raadschap Hollands Noorderkwartier inmiddels gelukt. In het najaar van 2017 werd de bemoste hardstenen paal 'in ere’ hersteld. Op het informatiebordje naast de paal wordt het hoe en waarom van die 2.666 meter uitge- legd.185 BURGHORN VAN KWELDER TOT POLDER

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 2019 | | pagina 74