Hollands
Noorderkwartier
U
N
H
789078
381990
hoogheemraadschap
stichting Uitgeverij Noord-Holland
"Des morgens scheen het land in een
openbare zee veranderd; stromende het water
op verschillende plaatsen over het eiland
heen".
Zo beschreef dijkgraaf Jacobus van Pomeren de
toestand op Wieringen na de stormvloed van
november 1775. De geschiedenis van dit oude
eiland in de Zuiderzee is onlosmakelijk
verbonden met de strijd tegen het water. Iedere
vorm van dijktechniek werd hier toegepast.
Natuurlijk wierdijken versterkt met een zwaar
pakket zeegras dat rond Wieringen van de
wadbodem werd gevist. Later volgden met
keien, basalt, beton en asfalt verdedigde dijken.
De Zuiderzeewerken brachten meer veiligheid
met de voltooiing van de Amsteldiepdijk in
1924 en Afsluitdijk in 1932. Maar door die
dijken was Wieringen meteen eiland af. Het
eilandgevoel leefde echter voort.
Herman Lambooij werkte met medewerking
van Willem Messchaert twee jaar aan het
ontrafelen van de historie van de Wieringer
dijken. Hun onderzoek levert een boeiend en
onthullend relaas op over storm en ontij,
eindeloos geploeter, bestuurlijk onvermogen,
geldgebrek en de kleurrijke personages belast
met het dijkbeheer zoals dijkgraaf Van
Pomeren.
Wieringer dijkgeschiedenis is uitvoerig
geïllustreerd met kaarten, tekeningen en foto's.
Al die beelden leren een les: het water rust
nooit, dus weest op uw hoede. Zoals vroeger de
Wieringers op hun hoede moesten zijn als er
twee ballen in de stormpaal werden gehesen.
ISBN 978-90-78381-99-0
