Wieringerrandmeer
Visualisatie van het ontwerp Wierringerrandmeer door Palmbout Urban Landscapes en Strootman Landschapsarchitecten.
Midden jaren negentig van de 20® eeuw werd vanuit de
bevolking het altijd al sluimerende idee weer tot leven
gewekt om Wieringen zijn eilandkarakter terug te ge
ven. Rondom in het water dus. De gemeenten Wierin-
gen en Wieringermeer alsmede de Provincie haakten
hier op in. Door delen van de Wieringermeer en de
hele polder Waard-Nieuwland onder water te laten
lopen zou een waterplas van negen km lengte ontstaan.
Daarmee werd tevens een natuurlijke overgang van het
nieuwe naar het oude land gecreëerd, de waterhuis
houding van oud en nieuw land verbeterd en een grote
fout uit het plan voor de Wieringermeerpolder gecor
rigeerd. Bovendien ontstond zo een nieuwe vaarroute
voor de beroeps- en recreatievaart tussen Amstelmeer
en IJsselmeer. Eigenlijk was het een moderne variant
op de eerste schetsen van de Wieringermeerpolder
door J.C. de Leeuw cum suis uit 1869. Langs de oevers
had men 2.000 recreatiewoningen, nieuwe jachthavens,
stranden en recreatiegebieden gepland. Een zwak punt
was natuurlijk het verlies van uitstekende landbouw
grond in Waard-Nieuwland en het noorden van de
Wieringermeer. Een probleem van een heel andere
orde was de noodzakelijke versterking van de oude
Wierdijk, dezelfde dijk die op 27 mei 1986 op de pro
vinciale monumentenlijst was geplaatst. Er zou nogal
wat moeten gebeuren om dit bescheiden dijkje weer
waterkerend te maken. En dat was bijna onmogelijk
zonder aan het karakter van de fraaie, licht golvende,
één meter hoge dijk aforeuk te doen. Het waren stuk
voor stuk lastige en in veler ogen ongewenste veran
deringen. Maar foute beslissingen uit de geschiedenis
zijn vaak moeilijk te herstellen. De weerstand onder de
boerenbevolking groeide enorm en de belangstelling
van aanstaande kapitaalkrachtige huizenbezitters viel
net als bij het vergelijkbare project 'de Blauwe Stad' in
Groningerland erg tegen. Na veel problemen en poli
tieke discussies besloot de Provincie eind 2010 van
wege de onoverzienbare financiële risico's de stekker
uit het project te trekken. De kopers van de beoogde
infrastructurele werken en woningen ontvingen een
a&oopsom van ruim 12 miljoen euro. Van de 33 mil
joen euro die Noord-Holland in de grondverwerving
had gestoken, was in februari 2017 ongeveer de helft
teruggevloeid in de provinciekas.14
108
WIERINGER DIJKGESCHIEDENIS
