Betrokkenheid bevolking
Schade aan de Molgerdijk bij het MUZ-park na de januaristorm van
1976. Historische Vereniging Wieringen, database nr. GAW 1299.
De Waddenzeedijken van Wieringen werden in de jaren 80 door
RWS op Deltahoogte gebracht. Hier het aanbrengen van asfaltbeton
op de Rinkewielsdijk, 23 mei 1984. Bron: https://beelbank.rws.nl,
Rijkswaterstaat/Andre Papilaya.
"onhoudbaar" genoemd. Dijkgraaf Jb. Mulder vroeg
zich na de storm ook af of er nog pressie uitgeoefend
kon worden. Mulder was eerste dijkgraaf van het Wa
terschap Wieringen waarin het oude heemraadschap
en de polder Waard-Nieuwland op 1 januari 1972
waren gefuseerd.7 Zijn bestuur besloot als de gemeen
te een brief aan de minister te sturen waarin het zijn
ongerustheid over de dijken uitsprak en aandrong op
versnelde uitvoering van de Deltawerken op Wierin-
gen. Maar bij RWS kwam dit alles wat overdreven over.
Een deplorabele toestand van de dijken? Geen sprake
van, aldus RWS. Ja, ze waren wat aan de lage kant, maar
beslist niet slecht. Nergens was beschadiging geconsta-
teerd.8
De dienstkring Den Helder dacht er anders
over. Die was van oordeel dat Wieringen net als Texel
vanwege zijn kwetsbare ligging een zeer hoge prioriteit
verdiende. De voorlopige plannen lagen gereed. Ook de
Studiedienst van RWS in Hoorn was er bij betrokken.
Daarop werd de prioriteit aangepast. Bovendien kwam
van de woeste plannen om het Balgzand in te polderen
uiteindelijk zo goed als niets. Alleen werd een kleine
polder aan de Oostoever bij Den Helder gerealiseerd,
die de stad noodzakelijk achtte voor de uitbreiding van
de Helderse industrie.
Met behoud van de wadden van het Balgzand
werden de Wieringer dijken vanaf 1977 aangepakt.
De planning was 1978-79 Den Oever-Vatrop, 1980
Vatrop-Stroe, 1981-1982 Stroe-Normerven, 1983
1984 Normerven-Westerland en 1985-1988 Amstel-
diep-Balgzand. Het tracé van de nieuwe Deltadijken
volgde de bestaande dijken, alleen werden als gevolg
van de bredere voet van de dijk de scherpe bochten
wat afgerond. Sluitstuk was de wegens de uiterst slappe
waddengronden zeer kwetsbare Balgzanddijk in de
jaren 1984-1990. Voor het op Deltahoogte brengen
werd maar liefst zeven jaar uitgetrokken Voorzichtig
heid was geboden, het gevaar dat de dijk anders ging
kantelen was reëel.9 Verhoging van de Amsteldiepdijk,
oorspronkelijk gepland in 1985-1986, ging niet door.
Net als de grote Afsluitdijk was ook de 'kleine' sterk
genoeg. Mochten er toch golven over de dijk slaan, dan
had niemand last omdat het water in het Amstelmeer
terecht kwam.
Alles werd gedaan om bij de bevolking van Wieringen
begrip te wekken voor de belangrijke ingrepen in het
landschap die er stonden aan te komen. Zo organiseer
de RWS op 3 maart 1976 een excursie langs de Wad
denzeedijk tussen Den Helder en Den Oever, waaraan
velen deelnamen. Behalve mensen van de Dienst zelf
waren dat onder meer leden van de Studiegroep Dijk
verhoging en milieugroeperingen. In de regionale stu-
3 NHA, tg. 354, inv.nrs. 280, 281 en 391.
4 Zie Lambooij (2013), 82.
5 Over Texel: Thijssen (2003), 17.
6 Wieringermeerbode, 7-1-1976.
7 Zie Provinciaal Blad 1972, nr. 11.
8 Wieringermeerbode, 28-1-1976; NHA, tg. 354, inv.nr. 281; RAA, tg. 82.2.013
017, inv.nr. 35, 19-1-1976; inv.nr. 36, brieven van 13 en 28-1-1976.
9 Lambooij (1994), 130-131
WIERINGER DIJKGESCHIEDENIS 105
