zijn plan plaats. Ook de hoofden werden totaal
vernieuwd. Op 21 februari 1877 was alles officieel
gereed. Van Foreest maakte dat niet meer mee, hij
overleed op 22 mei 1875 plotseling aan een
blindedarmontsteking. Maar toen was reeds
duidelijk gebleken dat de keuze voor basalt juist
was. Tijdens een storm in oktober 1874 werd
bijvoorbeeld maar liefst 275 meter paalscherm
vernield. Het op dat moment gereconstrueerde deel
van de Zeewering liep daarentegen geen enkele
schade op. Wel viel het werk met 2,14 miljoen
gulden een stuk hoger uit dan de oorspronkelijke
begroting van 1,7 miljoen. Hier stonden veel lagere
onderhoudskosten dan voorheen tegenover.
Van Foreest werd opgevolgd door D.F. van
Leeuwen. Na diens overlijden in 1895 trad jhr.mr.
Pieter van Foreest, een zoon van Cornelis, als
dijkgraaf aan. Hij introduceerde gewapend beton in
de Noord-Hollandse waterstaat. Pieter onderhield
vanaf 1906 intensief contact met jhr.ir. R.R.L. de
Muralt (1871-1936), ingenieur van het Waterschap
Schouwen in Zeeland. Dat voerde na de stormvloed
van maart 1906 een dijkverbetering uit volgens het
'systeem De Muralt' met een dijkbekleding van
gewapend betonnen platen in combinatie met een
muur op de kruin. Dit "systeem van zeeglooiingen
in beton, gewapend met metaalgaas" bleek
succesvol. Dergelijke 'Muralt-muren' zijn
tegenwoordig onder andere nog op de noordelijke
dijk van Schouwen-Duiveland, de geleidedam van
het Amstelmeer en Wieringen aanwezig. Onder
leiding van Pieter van Foreest werd in 1912 een
nieuw strandhoofd bij Camperduin aangelegd met
een bekleding van gewapend betonnen platen in
plaats van een bezetting met basaltzuilen. Dit vormt
een van de allereerste voorbeelden van de
toepassing van gewapend beton in zee in Noord-
Holland.12
Tijdens de storm van januari 1916 - die grote
overstromingen in Waterland en de Noordkop
veroorzaakte - liep de Zeewering behoorlijke
schade op. Er kwam zoveel water over de dijk heen
dat balken en planken in het rond dreven. Vooral
de hoofden raakten zwaar beschadigd. Ook de
rampzalige februaristorm van 1953 hield behoorlijk
huis aan de Hondsbossche. De woedende zee sloeg
1.500 vierkante meter basaltglooiing en het
werkspoor op de kruin van de dijk weg. De
aansluiting op het Camperduin werd totaal
vernield. De schade bedroeg bij elkaar 300.000
gulden. Hier kwamen een zware decemberstorm in
12 Zeiler (2011), 82-83.
Het onder leiding van Pieter van Foreest aangelegde 'betonnen' strandhoofd, 1929. Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier,
Heerhugowaard.
12
Rots in de branding?
