grasland rondom kan het zwart zien van de meer koeten. En overal zitten ganzen, meest grauwe ganzen. Overdag eten ze van het gras, 's nachts vinden ze veiligheid op het water. Maar als koning Winter De Putten in zijn greep krijgt, als water en land stijf bevroren zijn en wit zien van rijp of sneeuw, daalt er een grote stilte neer. Alleen wat meerkoeten zijn gebleven. Flamingo Het was in de jaren van de Beatles en de The Rolling Stones. We waren jong en nog een beetje wild. Weekendfeestjes duurden tot ver in de kleine uurtjes. De ochtenden waren een schemergebied. Met houten kop en droge mond trotseerden we het volle daglicht dat er aan zat te komen. Op zo'n ochtend had JJ een dingetje te doen in Petten. Met wat zwarte koffie in het lijf moest het te doen zijn. Zo reed hij rustigjes aan langs de De Dijk en langs De Putten. Tja, de kater had hem toch steviger te pakken dan hij dacht, want daar zag hij toch heus in het water een flamingo staan. Nu eens geen roze olifantje, maar een echt roze flamingo. Dat krijg je er nou van als je net even te lang doorfeest. Na de verplichtingen in Petten, inmiddels al weer helemaal bij de pinken, terug langs De Putten. En verrek, die roze flamingo stond er nog steeds, helemaal echt. Het was in die jaren een nieuw verschijnsel: flamingo's die hier en daar gesignaleerd werden. Zelfs in grote groepen van twintig stuks of meer. Niemand wist (en weet) waar ze vandaan kwamen. Ze vonden een broedgebied bij Zwillbrock, vlak over de Duitse grens bij Groenlo. Daar zitten ze nog steeds elk jaar. 28 De Dijk

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 2012 | | pagina 30