bied, toen bleek dat het water bij Lobith de stand van 16,68 meter bereikte, waardoor enkele dijken dreigden te bezwijken. Als dat gebeurde, dan liepen grote stukken van de Betuwe, de Bommelerwaard, het Land van Maas en Waal en de Ooijpolder bij Nijmegen tot vijf meter onder water, waardoor voor veel bewoners een levensbedreigende situatie zou ontstaan. Evacuatie was daarom geboden. Een Rampenbestrijdingsplan maakte dit mogelijk. In korte tijd moesten 250.000 mensen hun huis verlaten. Hoewel de situatie hier en daar kritiek was, kwam het niet tot echte dijkdoorbraken. Toen het water in de rivieren begon te zakken, konden de bewoners enkele dagen later, in enkele gevallen pas na twee weken, weer terug naar huis. De materiële schade voor burgers en bedrijven liep in de honderden miljoenen. Een deel daarvan werd door de overheid vergoed. De media-aandacht voor deze bijna ramp was enorm. Voor het eerst speelde de televi sie daarbij een belangrijke rol. Zelfs uit Japan kwamen cameraploegen. Rond de evacuatie en de terugkeer werden heel wat, soms onsma kelijke, bestuurlijke gevechten geleverd tussen burgemeesters, dijkgraven, de Commissaris van de Koningin in de provincie Gelderland, Rijkswaterstaat en de regering. Journalist Rudi van Meurs geeft er vele staaltjes van in zijn boek over het hoogwater van 1995.109 Maar zijn suggestie dat sprake was van een complot van ijdele autoriteiten die slechts hun rampenplan wilden testen en daarbij een kwart miljoen gewone mensen als figuranten gebruikten, houdt geen stand.110 Na deze gebeurtenissen werd via een Noodwet en later via de Deltawet Grote Rivieren een omvangrijk dijkversterking programma in werking gezet. 4. Sinds de ramp in Tuindorp Oostzaan heeft zich in ons land alleen nog een dijkverschuiving van formaat voorgedaan in 2003. In augustus van dat jaar bezweek in Wilnis (gemeente De Ronde Venen, provincie Utrecht) de ringdijk van de polder Groot-Mijdrecht. Door langdurige grote droogte en een extreem lage waterstand was het veen in de dijk gekrompen. Hierdoor ontstonden scheuren, waardoor de dijk over een lengte van 60 meter naar binnen schoof. Het gevolg was dat 230.000 kubieke meter water de polder inliep. Er kwam een halve meter water in het dorp te staan en een woonwijk van 1500 mensen moest worden geëvacueerd. De commissie-Houben, die onderzoek deed Wilnis, 2003. Gemeente De Ronde Venen. De Vergeten Watersnood 73

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 2011 | | pagina 74