t
1
'1' OKI.
ff RJSEfll Af t
V
«i
N X :;Nv
V
KK r
lv X
1
7*
zijn wel hier en daar enkele aanpassingen gedaan.
Zo zijn de vaak lange zinnen in kortere delen
gesplitst en is de woordvolgorde op veel plaatsen
aangepast. Door de nummering van de alinea's
kunnen de originele tekst en de hertaling heel
eenvoudig worden vergeleken. De 10e druk van het
Haarlemmermeerboek is integraal op de website
van de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse
Letteren (www.dbnl.nl) geplaatst. Deze wijkt hoog
uit in kleine details af van de vierde druk uit 1643.
Diederik Aten onderzocht de historische
achtergrond van Leeghwaters verhaal. Hij schreef
de kaderteksten en voegde een groot aantal noten
toe waarin personen en omstandigheden worden
toegelicht en waardoor de gebeurtenissen die
Leeghwater beschrijft extra reliëf krijgen.
De gedichten zijn in de hertaling vrijwel onge
wijzigd overgenomen. Van Hasselt, die het
Haarlemmermeerboek in 1838 opnieuw uitgaf,
noemde Leeghwaters stijl eenvoudig, naïef en
ongekunsteld. Hij vond niet alle gedichten de
moeite waard om in zijn uitgave op te nemen.1
Ook De Roever stelt in zijn bespreking van het
Haarlemmermeerboek vast dat sommige gedichten
"zowaar nóg slechter" zijn dan de voorgaande.2
Maar het beeld dat Leeghwater schetst van het
land rond het Haarlemmermeer en de dramatische
gevolgen van de "water-wolf [die] alles verslindt
ende vernielt wat daer ontrent is" is zo levendig
en treffend dat hij het verdient opnieuw gelezen te
worden, zeker in deze tijd waarin waterbeheer zo'n
actueel thema is.
Vl
.1 rn ui jJ.' 'i
1 Van Hasselt 1838, p. 32.
2 De Roever 1944, p. 236.
Leeghwater en het Haarlemmermeer
45
