Introductie: stemmen uit het verleden In juli 1985 nam Piet Breed het initiatief voor een groot interview van enkele gepensioneerde dijkwerkers, die hij persoonlijk kende en met wie hij nog had gewerkt. Breed was hoofd van het district Petten van het toenmalige Hoog heemraadschap Noordhollands Noorderkwartier (NHNK). De drijfveer van Piet was met name het ambachtelijke handwerk aan de Hondsbossche Zeewering vast te leggen. Dit door met de dijkwerkers in het dienstgebouw te Petten om tafel te gaan zitten en de gesprekken op de band vast te leggen. Pure oral history' die een belangrijk, maar onder belicht aspect van de geschiedenis van de Hondsbossche Zeewering documenteert. Want hoe het was om in weer en wind aan de dijk te werken, daar weten we niet veel van. Willem Messchaert, destijds voorlichter bij genoemd hoog heemraadschap, deed bureauonderzoek, assisteerde bij de interviews en schreef deze uitgave. De vier dijkwerkers, de hoofdrolspelers in deze uitga ve, zijn in volgorde van leeftijd: Jacob Vriendjes, ten tijde van de opnamen op elf dagen na 84 jaar en woont in Camperduin. Hij heeft zowel bij het oude Hoogheemraadschap van de Hondsbossche en Duinen tot Petten als bij NHNK gewerkt.Jacob begon als jongen aan de dijk en hij werkte zich op tot vakbekwaam steen zetter en motordrijver. Vriendjes is groot noch klein en goed geproportioneerd, hij oogt uiterma te vriendelijk. Jan Snip, bijna 82 jaar en woont eveneens in Pet ten. Zijn werkzame leven lang is hij steenzetter. Een beroep waarop hij trots is. Hij werkte in Den Helder, op Texel, in Delfland en zelfs Brabant. In tegenstelling tot Vriendjes is Snip groot en rijzig. Zijn gestalte is recht, hij heeft een markante kop met groot formaat oren die hem sieren en een luide stem. Grote, sterke handen, waarmee hij zijn praten kracht bijzet. Willem Frederik de Waard, 74 jaar en woont in Pet ten. De Waard is een buitengewoon rustige man, die je tenger zou kunnen noemen. Toch schuilt er kracht in zijn lichaam. Wint de Waard heeft de mechanisatie meegemaakt. Zijn loopbaan getuigt daarvan. Hij begon in 1945 als heibaas en klont uiteindelijk op tot uitvoerder eerste klasse. Hij ging in 1977 eervol met pensioen. Jan Cornelis Bellis, met net 70 jaar de jongste van de vier "Een jonkie bromt Snip). Hij is de oudste zoon van J.C. Bellis senior, de dijkbaas die in 1942 het leven liet vanwege zijn werk in het verzet. Dat wordt allemaal beschreven in de 13e uitgave van de Vriendenkring uit 1995 over de Engelandvaart van de zeewering tijdens de oorlog. Jonge' Jan volgde in 1945 zijn vader op.Van dijkbaas klont hij op tot hoofdopzichter. In 1980 verliet hij op eigen Collectie Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (foto C. de Gooijer). BLAUW BASALT STALEN SPIEREN 3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Kring van Vrienden van de Hondsbossche | 2007 | | pagina 5