Introductie: stemmen uit het verleden
In juli 1985 nam Piet Breed het initiatief voor een groot
interview van enkele gepensioneerde dijkwerkers, die hij
persoonlijk kende en met wie hij nog had gewerkt. Breed
was hoofd van het district Petten van het toenmalige Hoog
heemraadschap Noordhollands Noorderkwartier (NHNK).
De drijfveer van Piet was met name het ambachtelijke
handwerk aan de Hondsbossche Zeewering vast te leggen.
Dit door met de dijkwerkers in het dienstgebouw te Petten
om tafel te gaan zitten en de gesprekken op de band vast
te leggen. Pure oral history' die een belangrijk, maar onder
belicht aspect van de geschiedenis van de Hondsbossche
Zeewering documenteert. Want hoe het was om in weer en
wind aan de dijk te werken, daar weten we niet veel van.
Willem Messchaert, destijds voorlichter bij genoemd hoog
heemraadschap, deed bureauonderzoek, assisteerde bij de
interviews en schreef deze uitgave.
De vier dijkwerkers, de hoofdrolspelers in deze uitga
ve, zijn in volgorde van leeftijd:
Jacob Vriendjes, ten tijde van de opnamen op elf
dagen na 84 jaar en woont in Camperduin. Hij
heeft zowel bij het oude Hoogheemraadschap
van de Hondsbossche en Duinen tot Petten als
bij NHNK gewerkt.Jacob begon als jongen aan de
dijk en hij werkte zich op tot vakbekwaam steen
zetter en motordrijver. Vriendjes is groot noch
klein en goed geproportioneerd, hij oogt uiterma
te vriendelijk.
Jan Snip, bijna 82 jaar en woont eveneens in Pet
ten. Zijn werkzame leven lang is hij steenzetter.
Een beroep waarop hij trots is. Hij werkte in Den
Helder, op Texel, in Delfland en zelfs Brabant. In
tegenstelling tot Vriendjes is Snip groot en rijzig.
Zijn gestalte is recht, hij heeft een markante kop
met groot formaat oren die hem sieren en een
luide stem. Grote, sterke handen, waarmee hij zijn
praten kracht bijzet.
Willem Frederik de Waard, 74 jaar en woont in Pet
ten. De Waard is een buitengewoon rustige man,
die je tenger zou kunnen noemen. Toch schuilt
er kracht in zijn lichaam. Wint de Waard heeft de
mechanisatie meegemaakt. Zijn loopbaan getuigt
daarvan. Hij begon in 1945 als heibaas en klont
uiteindelijk op tot uitvoerder eerste klasse. Hij
ging in 1977 eervol met pensioen.
Jan Cornelis Bellis, met net 70 jaar de jongste van
de vier "Een jonkie bromt Snip). Hij is de oudste
zoon van J.C. Bellis senior, de dijkbaas die in 1942
het leven liet vanwege zijn werk in het verzet. Dat
wordt allemaal beschreven in de 13e uitgave van
de Vriendenkring uit 1995 over de Engelandvaart
van de zeewering tijdens de oorlog. Jonge' Jan
volgde in 1945 zijn vader op.Van dijkbaas klont hij
op tot hoofdopzichter. In 1980 verliet hij op eigen
Collectie Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (foto C. de Gooijer).
BLAUW BASALT STALEN SPIEREN 3
